Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2020 r., sygn. I OSK 3117/19

Informacją publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 u.d.i.p. jest każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Burmistrza D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 22 sierpnia 2019 r. sygn. akt II SAB/Go 145/19 ze skargi G. P. na bezczynność Burmistrza D. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 22 sierpnia 2019 roku sygn. akt II SAB/Go 145/19 w sprawie ze skargi G. P. na bezczynność Burmistrza D. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2018, poz. 1302 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a.", umorzył postępowanie w zakresie zobowiązania organu do rozpoznania wniosku skarżącego z dnia 10 lutego 2019 roku (pkt I). Ponadto Sąd stwierdził, że organ dopuścił się bezczynności, która nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt II) i zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego (pkt III). Wnioskiem tym skarżący zwrócił się do organu o udostępnienie informacji publicznej poprzez podanie, kto wydał opinię o braku możliwości zainstalowania filtra ograniczającego emisje trującego i uciążliwego dymu na kominie kotłowni położonej przy ul. M. w D. i przesłanie dokumentu potwierdzającego to stanowisko. Sąd pierwszej instancji wskazał, że organ poinformował skarżącego, kto wydał taką opinię, nie przesłał mu jednak tego dokumentu. Uczyniono to dopiero po wniesieniu skargi na bezczynność.