Wyrok NSA z dnia 1 października 2019 r., sygn. II FSK 3587/17

Zwrot "wyjdą na jaw" z art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej oznacza, że decydujący jest moment ujawnienia danego dowodu lub okoliczności, czyli okazania i udostępnienia go organowi, zaś przesłanka istotnych okoliczności lub dowodów jest spełniona wtedy, gdy mogą one mieć wpływ na odmienne rozstrzygnięcie, więc wywołują konieczność uchylenia lub zmiany decyzji ostatecznej w całości lub w części. Natomiast, "nowe okoliczności lub dowody", to takie dowody lub okoliczności, które wprawdzie istniały w dniu wydania rozstrzygnięcia w zwykłym postępowaniu, ale które zostały wykryte po wydaniu decyzji. Istotne jest więc, aby te dowody lub okoliczności nie były znane organowi.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 1 października 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 lipca 2017 r. sygn. akt VIII SA/Wa 121/17 w sprawie ze skargi S. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Radomiu z dnia 28 listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku od nieruchomości za 2011 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 19 lipca 2017 r. sygn. akt VIII SA/Wa 121/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Radomiu z dnia 28 listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji ustalającej wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2011 rok, po wznowieniu postępowania.

Uzasadniając wyrok, sąd wskazał, że - na podstawie przepisów art. 233 § 2 i art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.); dalej: "Ordynacja podatkowa", jak też przepisów art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95 poz. 613 ze zm.); dalej: "u.p.o.l." - zaskarżoną do sądu decyzją organ odwoławczy uchylił w całości decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia 26 sierpnia 2016 r. uchylającą, w wyniku wznowienia postępowania, ostateczną decyzję tego organu z dnia 26 stycznia 2011 r. ustalającą podatnikom S. i D. W. podatek od nieruchomości na 2011 r. w kwocie 2 335 zł i ustalającą na nowo tym podatnikom podatek od nieruchomości na ten rok w kwocie 4 283 zł oraz przekazał sprawę temu organowi do ponownego rozpatrzenia, gdyż organ odwoławczy powziął wątpliwości co do prawidłowości ustaleń faktycznych dokonanych w sprawie przez organ podatkowy pierwszej instancji. Według organu odwoławczego, niezbędne jest uzupełnienie materiału dowodowego, w tym poprzez dokonanie ponownych oględzin nieruchomości celem ustalenia faktycznej powierzchni użytkowej budynków, w szczególności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, przy udziale wszystkich stron. Konieczne także jest wezwanie podatników do przedłożenia ewidencji środków trwałych celem ustalenia rzeczywistej powierzchni użytkowej budynków związanych z działalnością gospodarczą oraz przeprowadzenie dowodu z przesłuchania księgowej, z uwagi na stanowisko pełnomocnika skarżącego, który wskazał, iż stosowną wiedzę o budynkach jako środkach trwałych stanowiących podstawę do dokonywania odpisów amortyzacyjnych posiada księgowa. Organ wskazał także, że należy uzupełnić materiał dowodowy o wyjaśnienia geodety, a także dołączyć do akt sprawy wypis z ewidencji gruntów i budynków, zatem rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.