Wyrok NSA z dnia 2 lipca 2009 r., sygn. II FSK 566/08
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Krystyna Nowak, Sędzia WSA del. Ludmiła Jajkiewicz, Protokolant Anna Dziewiż - Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 października 2007 r. sygn. akt I SA/Kr 1882/06 w sprawie ze skargi Z. G. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 26 września 2006 r. nr [...] [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. i 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Z. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 30 października 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 1882/06, oddalił skargi Z. G. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 26 września 2006 r., nr [...] i [...], utrzymujące w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia 24 maja 2006 r., nr [...] i [...], w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego za lata 2001 i 2002 w podatku dochodowym od osób fizycznych od przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych, odpowiednio 114.500 zł i 404.376 zł. Jako podstawę prawną powołano art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: P.p.s.a.), podając, że skargi na powyższe decyzje organu odwoławczego zostały połączone do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia na podstawie art. 111 § 2 P.p.s.a.
2. W skargach na powyższe decyzje organu odwoławczego, skierowanych do WSA w Krakowie, skarżący zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego mające wpływ na wynik sprawy, poprzez błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie naruszenie art. 20 ust. 3 i art. 52 ust. 1 lit. a/ i b/ ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej: u.p.d.o.f.) oraz wadliwość formalnoprawną wynikającą z naruszenia podstawowych zasad postępowania podatkowego wyrażonych w art. 123 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: O.p.).