Wyrok NSA z dnia 24 września 2013 r., sygn. II FSK 22/13

Z ogólnej zasady, wyrażonej w art.123 § 1 O.p. nie wynikają szczegółowe zasady doręczeń.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), Sędziowie: NSA Jerzy Rypina, NSA Tomasz Zborzyński, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. i C. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 października 2011 r. sygn. akt I SA/Sz 489/11 w sprawie ze skargi M. i C. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 1 kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. i C. T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3) przyznaje od Skarbu Państwa - z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz adwokata M. A.-D. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 października 2011 r., I SA/Sz 489/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę M. i C. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 1 kwietnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r.

Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez Sąd pierwszej instancji, stanie faktycznym:

Naczelnik Urzędu Skarbowego w P., w wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego, wydał wobec podatników M. i C. T. (skarżący) w dniu 25 maja 2010 r. decyzję określającą wysokość zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie 2.249 zł. Od decyzji tej, uznanej za doręczoną w trybie doręczenia zastępczego (zgodnie z art. 150 Ordynacji podatkowej) w dniu 9 czerwca 2010 r., podatnicy nie złożyli odwołania, tym samym stała się ona ostateczna. Pismem z dnia 4 października 2010 r., skierowanym do Dyrektora Izby Skarbowej w S., zatytułowanym: "skarga na Urząd Skarbowy w P." M. T. zwróciła się m.in. z wnioskiem o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ww. decyzją ostateczną z dnia 25 maja 2010 r., podnosząc, że: "nie została zapoznana z materiałami postępowania, nie została zapoznana z niczym po złożeniu wniosków dowodowych, nie uzyskała żadnej wiedzy odnośnie postępowania". Dyrektor Izby Skarbowej w S. uznając, że argumentacja podatniczki miała na celu wskazanie wadliwości przeprowadzonego postępowania podatkowego, opartego na przesłance wymienionej w art. 240 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (t.j. Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.), powoływanej dalej jako: "O.p.", postanowieniem z dnia 28 października 2010 r. wznowił na wniosek podatniczki postępowanie podatkowe i wyznaczył jako organ właściwy do rozpatrzenia sprawy Naczelnika Urzędu Skarbowego w S..