Wyrok NSA z dnia 29 sierpnia 2018 r., sygn. II OSK 2122/16

Przez pojęcie "działka sąsiednia", o którym mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., należy rozumieć nieruchomość znajdującą się w pewnym obszarze wokół działki, na której ma powstać planowana inwestycja, tworzącym pewną urbanistyczną całość.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędzia del. WSA Sławomir Pauter Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Szpojankowski po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 kwietnia 2016 r. sygn. akt II SA/Gl 1240/15 w sprawie ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy terenu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2016 r., sygn. akt II SA/Gl 1240/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę skarżącej Wspólnoty Mieszkaniowej na zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, zwanego dalej "SKO", w B. w przedmiocie warunków zabudowy terenu. W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2015 r., Nr [...], Prezydent Miasta B. ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla zmiany sposobu użytkowania lokalu mieszkalnego w parterze budynku wielorodzinnego na gabinet stomatologiczny.

Odwołanie od ww. decyzji wniosła skarżąca Wspólnota Mieszkaniowa.

Zaskarżoną decyzją SKO w B. utrzymało w mocy ww. decyzję Prezydenta.

W uzasadnieniu organ odwoławczy zrelacjonował przebieg postępowania oraz poczynione w sprawie ustalenia. W oparciu o ustalony tak stan faktyczny sprawy stwierdził, że w sprawie istniały odstawy do wydania pozytywnej decyzji o warunkach zabudowy. Odnosząc się do zarzutów zawartych w odwołaniu SKO wskazało, że decyzja Prezydenta o ustaleniu warunków zabudowy zawiera warunki dotyczące poszanowania interesów osób trzecich, ograniczeń ewentualnych uciążliwości oraz zawiera wskazanie, że planowane zamierzenie powinno być zgodne m.in. z ustawą - Prawo budowlane czy ustawą - Prawo ochrony środowiska. Organ odwoławczy wyjaśnił, że warunki zabudowy ustalają ogólne ramy w jakich może zostać zrealizowana inwestycja. Doprecyzowanie konkretnej inwestycji następuje w dalszej fazie procesu inwestycyjnego, tj. wydania pozwolenia na budowę. W konsekwencji inny jest zakres ochrony osób trzecich w każdym z tych postępowań. Dlatego ochrona interesów osób trzecich w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy może następować tylko w takim zakresie, w jakim nie jest objęta przepisami Prawa budowlanego, a więc w granicach określonych ustaleniami przepisów odrębnych w razie braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Do ochrony interesów osób trzecich przy wydaniu decyzji o warunkach zabudowy organ jest obowiązany na podstawie art. 54 pkt 2 lit. d w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zwanej dalej "u.p.z.p.". Ponadto w sprawie został spełniony warunek dostępu do drogi publicznej ujęty w art. 61 ust. 1 pkt 2 u.p.z.p., bowiem wnioskowany teren ma dostęp do drogi publicznej, tj. ul. [...] przez istniejący zjazd. Fakt, że właścicielem działki, na której znajduje się zjazd jest Gmina B. świadczy o tym, że teren ten jest ogólnie dostępny, a więc warunek dostępu terenu objętego wnioskiem do drogi publicznej został spełniony. W ocenie SKO, w sprawie prawidłowo ustalono wskaźnik miejsc postojowych na poziomie 1,5, tj. tak samo jak dla występującej w terenie wiodącej funkcji mieszkaniowej wielorodzinnej. Stąd ustalenie tego parametru o takiej samej wielkości dla funkcji uzupełniającej (gabinet stomatologiczny) nie obligowało organu do wystąpienia do Miejskiego Zarządu Dróg o uzyskanie w tej sprawie stosownej opinii. Ponadto wskazanie w odwołaniu przez pełnomocnika, że zmiana przeznaczenia lokalu z mieszkalnego na gabinet stomatologiczny spowoduje, że lokal ten stanowić będzie dodatkowy generator ruchu na i tak zatłoczonym już osiedlu wskazuje na interes faktyczny, który w przeciwieństwie do interesu prawnego nie podlega ochronie w postępowaniu o ustalanie warunków zabudowy. Kolegium nie podzieliło także zarzutu dotyczącego wydania decyzji przez organ podlegający wyłączeniu głównie z tej przyczyny, że w obowiązującym porządku prawnym brak jest przepisu, który nakazywałby wprost wyłączenie organów gminy od załatwienia sprawy, w której gmina jest stroną. W szczególnych przypadkach ustawodawca takie wyłączenie przewiduje. Prezydent miasta jest, przykładowo, wyłączony od rozpoznawania sprawy o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, która jest własnością miasta na prawach powiatu, wówczas gdy sprawuje funkcję starosty (vide: art. 142 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami).