Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 25 maja 2018 r., sygn. I FSK 1441/16

1. "Istotność", o której mowa w art. 240 § 1 pkt 5 O.p., oznacza cechę, która sprawia, że nowe dowody lub okoliczności mogą mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy, czyli doprowadzić do wydania orzeczenia innego, niż wydane w postępowaniu toczącym się w zwykłym trybie. Innymi słowy o "istotności" decyduje ich waga, doniosłość, wartość dla końcowego załatwienia sprawy.

2. Jeśli chodzi o warunek "nowości" dowodu lub okoliczności, z brzmienia art. 240 § 1 pkt 5 O.p. wynika, że warunek ten dotyczy wiedzy organu, jaką posiadał na czas wydawania decyzji ostatecznej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA del. Małgorzata Fita (sprawozdawca), Protokolant Krzysztof Osial, po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w B. (obecnie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 19 kwietnia 2016 r. sygn. akt I SA/Bd 109/16 w sprawie ze skargi T. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 11 grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia po wznowieniu postępowania decyzji ostatecznej dotyczącej podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 19 kwietnia 2016 r., I SA/Bd 109/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy po rozpoznaniu sprawy ze skargi T. T., uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z 11 grudnia 2015 r. o odmowie uchylenia decyzji ostatecznej po wznowieniu postępowania.

1. Z przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji stanu faktycznego sprawy wynika, że decyzją z 28 lutego 2014 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. określił skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za październik 2009 r. Podstawą prawną tej decyzji był art. 86 ust. 1 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej - u.p.t.u.), a powodem jej wydania ustalenie, że skarżący bezpodstawnie obniżył podatek naliczony z faktury z 30 października 2009 r. nr [...], wystawionej przez spółkę z o.o. D., dokumentującej usługę, która nie została wykonana ani przez ten podmiot, ani przez jego rzekomego podwykonawcę - Spółkę z o.o. D., która w tym okresie nie prowadziła żadnej działalności.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00