Wyrok NSA z dnia 30 maja 2018 r., sygn. II FSK 3982/17

1. Ani z przepisów Ordynacji podatkowej, ani ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie da się wywieść twierdzenia, jakoby organ podatkowy był zobowiązany do szacowania kosztów uzyskania przychodów w sytuacji, gdy podatnik zaniedbuje swoje obowiązki w zakresie ewidencjonowania tych zdarzeń.

2. Podatnik powinien wykazać nie tylko, że koszt został poniesiony, ale również, iż został poniesiony w celu uzyskania przychodów. Jeżeli podatnik prowadzący działalność gospodarczą dokonuje określonych płatności, to powinny być one ekwiwalentem za dostarczone mu towary lub usługi, te bowiem bezpośrednio odsprzedane lub wykorzystane do wytworzenia innych towarów lub usług przynoszą mu następnie przychód.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia del. WSA Bogusław Woźniak (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Go 312/17 w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 17 maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od R. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze kwotę 4050 (słownie: cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Go 312/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę R. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze z dnia 17 maja 2017 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r.

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy:

W toku prowadzonej wobec R. S. (dalej jako: "skarżący") kontroli podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego w N. (NUS) ustalił, że w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. skarżący figurował w ewidencji Urzędu Skarbowego w N. jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej. Analiza jego rachunków bankowych wykazała że w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2012 r. wpływały na nie w znacznych ilościach (ok. 3100 wpłat) niewielkie kwoty w granicach od 20 do 200-300 zł, przy czym nawet po kilkadziesiąt transakcji dokonywanych było tego samego dnia a wysokość wpłacanych kwot często się powtarzała. W tytułach przelewów wskazywane były np. imię i nazwisko wpłacającego z adresem lub samo imię i nazwisko, numer aukcji, POBR nr nadania, wpłata w UP nr (...).