Wyrok NSA z dnia 8 września 2009 r., sygn. II FSK 559/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie NSA Bogusław Dauter, NSA del. Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 8 września 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. B. i S. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 13 grudnia 2007 r. sygn. akt I SA/Lu 591/07 w sprawie ze skargi E. B. i S. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 11 czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Lu 591/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę E. B. i S. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 11 czerwca 2007 r., nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.

Z przyjętego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny stanu sprawy wynika, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z dnia 29 stycznia 2007 r., określającą podatnikom - po wznowieniu postępowania - zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w wysokości 3.043.995 zł. Podstawę takiego rozstrzygnięcia stanowiły ustalenia postępowania kontrolnego w firmie O. S. B. mające za przedmiot zbadanie prawidłowości rozliczeń z budżetem państwa w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. Kontrola przeprowadzona została w konsekwencji uzyskanych przez organ informacji od Prokuratury Okręgowej w W. z dnia 4 marca 2005 r. oraz prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Śródmieścia z dnia 18 kwietnia 2005 r., w którym uznano S. B. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, tj. obrotu odbarwionym olejem opałowym oraz przyjmowania nierzetelnych i fikcyjnych faktur. Dyrektor Izby Skarbowej zaznaczył, że w firmie O. było już prowadzone postępowanie kontrolne za 2002 r., zakończone wydaniem decyzji ostatecznej z dnia 31 lipca 2003 r., w której określono zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za ten okres w kwocie 359.449,90 zł. Na dzień wydania tej decyzji nie były znane organowi kontroli okoliczności faktyczne dotyczące transakcji w firmie O., które to okoliczności zostały ujawnione w trakcie postępowania przeprowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w W. Ponieważ decyzja z dnia 31 lipca 2003 r. oparta została na dowodach, w postaci faktur zakupu paliwa, które okazały się fałszywe, organ odwoławczy uznał, iż zasadne było wznowienie postępowania w oparciu o art. 240 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Faktury były fałszywe, gdyż zostały podrobione przez W.C., w ten sposób, że opisywały sprzedaż oleju napędowego, będącego w rzeczywistości odbarwionym olejem opałowym. Dokumenty te zostały ujęte w księgach rachunkowych firmy O., a ich wartość zaliczono do kosztów uzyskania przychodów, miały więc one bezpośredni wpływ na wysokość ustalonej podstawy opodatkowania oraz określonego zobowiązania podatkowego za badany okres. Organ odwoławczy wywodził, iż firma O. dokonywała obrotu paliwem zakupionym od nieustalonych sprzedawców, na którego pokrycie dla celów ewidencyjnych - zakupiła faktury wymienione we wskazanym wyroku sądu, wystawione przez "I." spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w L. i "P." spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., które dokumentowały zakup łącznie 6.940.000 litrów paliwa na kwotę 12.748.610 zł i zostały wykazane w księgach rachunkowych za 2002 r. Dyrektor Izby Skarbowej ustalił też wartość odbarwionego oleju opałowego wprowadzonego przez firmę O. do obrotu, jako olej napędowy, w kwocie 6.093.687 zł, na podstawie cen hurtowych (bez akcyzy i podatku VAT) stosowanych w poszczególnych miesiącach 2002 r. przez głównego dostawcę firmy O., tj. P. S.A. w P. Organ nie uznał za koszt uzyskania przychodów różnicy w wysokości 6.654.923 zł pomiędzy ujętą w ewidencji księgowej wartością zakupu wynikającą z nierzetelnych faktur (12.748.610 zł), a ustalonymi w wyżej wymieniony sposób kosztami zakupu oleju opałowego (6.093.687 zł). Ustosunkowując się do zgłaszanego przez podatników wniosku o przesłuchanie członków zarządu spółek: "I." i "P." Dyrektor Izby Skarbowej wskazał, iż z uwagi na treść zeznań W. C. przeprowadzenie wnioskowanego dowodu, nie wniosłoby nic nowego do materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie.