Wyrok NSA z dnia 4 marca 2008 r., sygn. II FSK 27/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie NSA Edyta Anyżewska (sprawozdawca), Bogdan Lubiński, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. i L. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 1 września 2006 r. sygn. akt I SA/Gl 2038/05 w sprawie ze skargi M. i L. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 20 października 2005 r. nr [...] w przedmiocie odsetek od zaległości z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 września 2006 r., sygn. akt I SA/Gl 2038/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę M. i L. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 20 października 2005 r. w przedmiocie odsetek za zwłokę od nieuiszczonych w prawidłowej wysokości zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 r.

Referując stan faktyczny i prawny sprawy Sąd I instancji wyjaśnił, że za 2000 r. małżonkowie B. złożyli zeznanie podatkowe, deklarując wspólne opodatkowanie od dochodów osiągniętych przez nich z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Organy podatkowe ustaliły, że zawarte przez L. B. umowy, nazwane umowami leasingu (łącznie 5 umów), stanowiły w istocie umowy sprzedaży na raty określonych środków trwałych (samochodów). W związku z tym wydatki z tego tytułu poniesione (kwalifikowane przez stronę jako opłaty leasingowe) dotyczyły w rzeczywistości nabycia środków trwałych i jako takie nie mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b/ ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), dalej p.d.o.f.

Postępowanie podatkowe w zakresie określenia wysokości zobowiązania podatkowego strony zakończyła decyzja wymiarowa Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 20 października 2005 r., którą organ odwoławczy - na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a/ ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej O.p. - uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia 28 grudnia 2004 r. i określił skarżącym zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w wysokości 31.395,10 zł (w miejsce 32.175,10 zł, wskazanych w uchylonej decyzji). Zmiana decyzji organu I instancji wynikała z uznania przez organ wyższego stopnia za błędne twierdzenie Naczelnika Urzędu Skarbowego, iż u M. B. wystąpił przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia z tytułu używania lokalu mieszkalnego (w kwocie równej wysokości czynszu wynajmowanego lokalu).