Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 1 wrzenia 2006 r., sygn. I SA/Gl 2038/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka, Sędzia WSA Krzysztof Winiarski (spr.), Protokolant Maciej Ćwiertniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 września 2006 r. sprawy ze skargi M. i L. B, na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w B., po przeprowadzeniu postępowania podatkowego, określił M. i L. B. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie [...] zł. Za rok 2000 małżonkowie B. złożyli w Urzędzie Skarbowym w B. zeznanie podatkowe, deklarując wspólne opodatkowanie z dochodów osiągniętych przez poszczególnych małżonków z prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

Organ podatkowy pierwszej instancji uznał, iż zawarte przez L.B. umowy leasingu (łącznie 5 umów) miały na celu zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów w okresie krótszym od okresu ekonomicznego zużycia rzeczy, całych wartości środków trwałych objętych tymi umowami. Organ uznał, że faktycznym celem zawartych umów była sprzedaż przedmiotu leasingu na rzecz L.B., a nie jedynie czasowe korzystanie przez leasingobiorcę z określonego składnika majątkowego leasingodawcy, co jest istotą i cechą charakterystyczną stosunku zachodzącego między leasingobiorcą, a leasingodawcą. Organ uznał, że działanie podatnika stanowi naruszenie art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 1"b" ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych.