Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2017 r., sygn. II OSK 2052/15

Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej polega na tym, że jest on władny badać naruszenie jedynie tych przepisów, które zostały wyraźnie wskazane przez stronę skarżącą. Ze względu na ograniczenia wynikające ze wskazanych regulacji prawnych, Naczelny Sąd Administracyjny nie może we własnym zakresie konkretyzować zarzutów skargi kasacyjnej, uściślać ich, ani w inny sposób korygować.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak (spr.) Sędzia del. WSA Krzysztof Dziedzic Protokolant starszy inspektor sądowy Wioletta Lasota po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Wspólnoty Mieszkaniowej O. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 21 maja 2015 r. sygn. akt IV SA/Po 1257/14 w sprawie ze skargi Wspólnoty Mieszkaniowej O. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania z wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 21 maja 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w K. (dalej również jako "skarżąca" lub "Wspólnota") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (dalej również jako "SKO") z [...] września 2014 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Wyrokiem z dnia 21 maja 2014 r., sygn. akt IV SA/Po 139/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, po rozpoznaniu skargi Wspólnoty Mieszkaniowej [...] w K., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2013 r. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd wskazał, że organ nie wyjaśnił, na jakiej podstawie i ostatecznie jaki krąg stron postępowania ustalił w tej sprawie. W szczególności zaś nie przesądził, czy przymiot strony tego postępowania przysługuje także Wspólnocie i w czym ewentualnie miałby wyrażać się jej interes prawny legitymujący do udziału w postępowaniu. Sąd podkreślił, że organ administracji publicznej obowiązany jest każdorazowo z urzędu ustalić, kto ma w danej sprawie interes prawny lub obowiązek w rozumieniu art. 28 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz.U. z 2013 r. poz. 267, ze zm.; dalej - "k.p.a.") i stwierdził, iż tym wymogom organ administracji prowadzący postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji nr [...] nie sprostał. Z uzasadnienia żadnego z orzeczeń wydanych przez SKO w tej sprawie - tj. decyzji z [...] lipca 2013 r. ani decyzji z [...] listopada 2013 r. - nie wynika, kogo konkretnie i na jakiej podstawie organ uznał za stronę postępowania nieważnościowego. Co w tym przypadku jednak najistotniejsze, SKO nie przesądziło, czy Wspólnota posiada status strony przedmiotowego postępowania, czy też nie. Stwierdzając, że Wspólnota nie była stroną postępowania "zwykłego" w sprawie ustalenia warunków zabudowy, zakończonego wydaniem decyzji nr [...], Sąd wywiódł, że ta okoliczność nie przesądza, że Wspólnota nie może być uznana za stronę postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności tej decyzji. SKO, pomimo że dysponowało wnioskiem Wspólnoty o wszczęcie postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji nr [...], wszczęło to postępowanie nie w trybie wnioskowym, lecz z urzędu - co, według Sądu, świadczy o tym, iż nie uznało Wspólnoty za stronę (nie dając wszakże temu formalnego wyrazu we właściwej formie procesowej, jakiej wymaga art. 61a k.p.a.). Zarazem jednak, niekonsekwentnie, złożony przez Wspólnotę wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy organ rozpoznał i rozstrzygnął merytorycznie. Sąd podniósł, że należy zatem przypuszczać, że w tym przypadku milcząco przyjął, iż Wspólnocie status strony jednak przysługuje. Brak zdecydowanego stanowiska organu znalazł odzwierciedlenie w rozstrzygnięciu sprawy omawianym wyrokiem.