Wyrok NSA z dnia 25 czerwca 2019 r., sygn. II OSK 1943/17

Zagospodarowanie przestrzenne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędziowie Sędzia NSA Anna Łuczaj (spr.) Sędzia del. WSA Tomasz Świstak Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Godlewski po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 2399/16 w sprawie ze skargi K.W. i S. W. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od [...] Gminy [...] na rzecz K.W. i S.W. kwotę 400 (czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 9 marca 2017r., sygn. akt IV SA/Wa 2399/16, po rozpoznaniu sprawy ze skargi K. W. i C. W. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia [...] lutego 2016r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w pkt 1 stwierdził nieważność par. 7 ust. 1 pkt 4 zaskarżonej uchwały odnośnie działki nr ew. [...], w pkt 2 stwierdził nieważność części graficznej stanowiącej załącznik nr 1 do zaskarżonej uchwały w zakresie przebiegu drogi 5 KDD w odniesieniu do działki nr ew. [...], w pkt 3 stwierdził nieważność części graficznej stanowiącej załącznik nr 1 zaskarżonej uchwały w zakresie projektowanego wjazdu na działce nr ew. [...] od drogi 4 KDD, w pkt 4 zasądził od Gminy [...] na rzecz skarżących zwrot kosztów postępowania sądowego.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Rada Gminy [...] podjęła uchwałę nr [...] z dnia [...] lutego 2016 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy [...] dla części obrębu [...] [...] i części obrębu [...] (opubl. Dz.Urz. Województwa [...] z dnia [...] kwietnia 2016r., nr [...]). Skargę na powyższą uchwałę wnieśli S. W. i K. W. - współwłaściciele działki ew. nr [...], w zakresie dotyczącym: przeznaczenia działki [...] pod projektowaną drogę publiczną, w wyniku czego budynek mieszkalny usytuowany w bezpośrednim sąsiedztwie działki [...], tj. na działce [...] znajduje się w odległości ok. 1 m od drogi, co stanowić będzie zagrożenie nie tylko dla mieszkańców tego budynku ale też stanu technicznego budynku; błędnego zaplanowania wjazdu na teren działki [...] skutkujące niemożliwością wjazdu do garażu znajdującego się w budynku mieszkalnym usytuowanym na działce [...] w wyniku zaplanowanego ścięcia narożnika działki [...] w styku z działką [...]; wprowadzenia 5 metrowego pasa nieprzekraczalnej linii zabudowy, w sytuacji gdy istniejący budynek usytuowany jest w odległości ok. 1 m (a zatem w ramach 5 metrowej nieprzekraczalnej linii zabudowy); poprowadzenia planowanej drogi publicznej (dz. [...] i [...]) pomiędzy budynkami mieszkalnymi usytuowanymi na działce [...] i [...] zaledwie w odległości 1-3 m, pomimo iż możliwe jest poprowadzenie drogi publicznej w pobliżu zabudowań gospodarczych a nie mieszkalnych oraz przez działki niezabudowane, tj. poprzez część działki nr [...] i [...]. W związku z powyższym skarżący wnieśli o uchylenie zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działki [...] w zakresie przeznaczenia przebiegu drogi publicznej [...] przez działki o nr ew. [...] oraz [...].