Wyrok NSA z dnia 15 marca 2017 r., sygn. II OSK 1807/15

Z uzasadnienia skargi kasacyjnej wynika, że w ocenie skarżącej każda ze zgłoszonych uwag do projektu planu miejscowego, która nie została uwzględniona przez organ wykonawczy gminy i w związku z tym została przedstawiona radzie gminy, powinna być rozpatrywana przez radę indywidualnie, co prowadzi do tego, że w odniesieniu do każdej takiej uwagi powinna być przez radę gminy podejmowana odrębna uchwała.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie Sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) Sędzia del. NSA Leszek Kiermaszek Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. R. - Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 marca 2015 r. sygn. akt II SA/Kr 158/15 w sprawie ze skargi A. R.- Z. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] listopada 2013 r. Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "[...]" oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 31 marca 2015 r., sygn. akt II SA/Kr 158/15, oddalił skargę A. R.-Z. na uchwałę Rady Miasta K. z [...] listopada 2013 r. Nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "[...]".

Skarżąca zaskarżyła wskazany plan miejscowy w części obejmującej § 30 ust. 5, stanowiący, że m.in. w odniesieniu do domu położonego przy ul. [...] ustala się "nakaz zachowania kształtu bryły i gabarytów" budynku. Z twierdzeń skargi wynikało, że skarżąca jest właścicielką tego budynku i zamierza w zachodniej części jego strychu urządzić mieszkanie, co w jej ocenie wymaga budowy lukarny. Twierdziła, że kwestionowany przepis zaskarżonego planu stoi na przeszkodzie jej zamierzeniom. Zarzuciła, że jest on niezgodny z prawem, gdyż narusza zasady równości i proporcjonalności. Naruszenie zasady równości miało się przejawiać tym, że w innych budynkach znajdujących się przy tej samej ulicy dopuszczono w zaskarżonym planie możliwość przebudowy powodującej m.in. zmianę kształtu dachu. Z kolei naruszenie zasady proporcjonalności miało polegać na tym, że wynikające z zaskarżonego przepisu ograniczenia są nadmierne, przy czym skarżąca twierdziła, iż wobec tego, że w dachu jej budynku już są trzy lukarny, po jednej od strony wschodniej, południowej i północnej, zbudowanie czwartej i od strony zachodniej nie wpłynie na zabytkowy charakter terenu oraz poprawi wygląd budynku, gdyż utworzy spójną całość bryły budynku i uporządkuje wygląd dachu. Nadto twierdziła, że [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków w [...] w pismach z 3 sierpnia 2013 r. i 30 września 2013 r. zgodził się na inwestycję, która miała polegać na budowie na dachu budynku przy ul. [...] lukarny.