Wyrok NSA z dnia 22 marca 2017 r., sygn. II FSK 522/15

O kwalifikacji danego przedmiotu jako odpadu rozstrzyga przesłanka pozbycia się, mogącego być działaniem faktycznym, zamierzonym lub nakazanym. Nie chodzi tu przy tym o utratę kontroli nad przedmiotem, lecz zasadniczą zmianę jego wykorzystania, odmienną od głównego przeznaczenia, do którego przestał on się nadawać, zwłaszcza gdy zmiana ta może spowodować negatywne następstwa dla człowieka lub środowiska. Pozbyciem się przedmiotu będzie również przekazanie go (zbycie) innemu podmiotowi, który będzie go wykorzystywał w inny, zasadniczo odmienny od dotychczasowego sposób.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędziowie: NSA Krzysztof Winiarski, WSA del. Wojciech Stachurski (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 października 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 847/14 w sprawie ze skargi L. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie (obecnie: Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie) z dnia 18 marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od L. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 2.700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

Wyrokiem z dnia 29 października 2014 r., sygn. I SA/Kr 847/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę L.M. (dalej jako "Skarżący") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 18 marca 2014 r. nr [...], wydaną w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r.

Z uzasadnienia wyroku wynika, że Skarżący w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 30 sierpnia 2010 r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą K. w zakresie obrotu paletami. W toku postępowania podatkowego organy podatkowe stwierdziły zaniżenie podatku należnego wykazanego w złożonym zeznaniu PIT-36L o kwotę 144.054,00 zł. Z uwagi na treść § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. nr 152, poz. 1475 ze zm.) oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm. - dalej "u.p.d.o.f.", Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. nie uwzględnił jako kosztów uzyskania przychodu wydatków w wysokości 457.047,40 zł, dotyczących zakupu palet, udokumentowanych wyłącznie dowodami wewnętrznymi. Dowody wewnętrzne stanowiące około 85% kosztów zakupu palet od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej nie mogą stanowić podstawy wpisu do księgi. Organ stwierdził ponadto brak podatkowej księgi przychodów i rozchodów za miesiące od czerwca do sierpnia 2010 r., mimo że w okresie tym przychody były uzyskiwane, co wynika ze składanych przez podatnika deklaracji VAT-7. Organ podatkowy, działając na podstawie art. 23 § 1 i 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm., dalej "o.p.") określił wysokość kosztów uzyskania przychodów za miesiące od stycznia do maja 2010 r. w kwocie 127.195,00 zł na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, wyliczył udział kosztów w obrocie w wysokości 21,75 % i określił koszty uzyskania przychodów za miesiące od czerwca do sierpnia 2010 r. w wysokości 83.536,00 zł. W efekcie Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w T. decyzją z dnia 16 listopada 2013 r. nr [...] określił Skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. w kwocie 144.054,00 zł. Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, decyzją z dnia 18 marca 2014 r., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, stwierdzając prawidłowość poczynionych przez ten organ ustaleń.