Wyrok NSA z dnia 15 lipca 2016 r., sygn. II OSK 2813/14

Interes prawny podmiotu wnoszącego skargę na uchwałę organu gminy musi wynikać z normy prawa materialnego kształtującej sytuację prawną podmiotu. Interes ten musi być bezpośredni, indywidualny, konkretny, realny i aktualny, a nie przyszły i potencjalny.

Teza od Redakcji

Dnia 15 lipca 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary Sędziowie sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia del. WSA Mariusz Kotulski /spr./ Protokolant starszy asystent sędziego Hubert Sęczkowski po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 27 maja 2014 r. sygn. akt II SA/Bd 373/14 w sprawie ze skargi R. S. na uchwałę Rady Gminy Z. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, wyrokiem z dnia 27 maja 2014r. (sygn. akt II SA/Bd 373/14), oddalił skargę R. S. na uchwałę Rady Gminy Z. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Powyższy wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

W dniu [...] lutego 2006 r. Rada Gminy Z. podjęła Uchwałę Nr [...] w sprawie Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Z..

Uchwałą Nr [...] z dnia [...] stycznia 2010 r. Rada Gminy postanowiła przystąpić do sporządzenia zmiany przyjętego w 2006 r. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy. W uzasadnieniu uchwały wskazano, że przyjęte w dotychczasowym Studium rozwiązania nie nadążają za procesami ekonomicznymi i społecznymi, co uniemożliwia podjęcie określonych działań inwestycyjnych zmierzających do rozwoju Gminy.