Wyrok NSA z dnia 15 września 2016 r., sygn. II OSK 3086/14

Przyjmuje się, iż możliwości naruszeniu przez ustalenia studium interesu prawnego właściciela nieruchomości nie sprzeciwia się charakter studium, w szczególności to, że jest to akt wiążący wewnętrznie, a nie źródło przepisów powszechnie obowiązujących na terenie gminy. Stanowisko, że akt ten mimo swego wewnętrznego charakteru może naruszać interes prawny właścicieli nieruchomości.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant starszy asystent sędziego Anita Lewińska - Karwecka po rozpoznaniu w dniu 15 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej L. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 sierpnia 2014 r. sygn. akt IV SA/Po 495/14 w sprawie ze skargi A. W. i L. W. na uchwałę Rady Gminy S. z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od Gminy S. na rzecz L. W. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 6 sierpnia 2014 r., sygnatura akt IV SA/Po 495/14, oddalił skargę A. W. i L. W. na uchwałę Rady Gminy S. z [...] października 2013 r., nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy S.

Skarżący zaskarżyli wskazaną uchwałę domagając się uchylenia punktu siódmego jej załącznika czwartego, dotyczącego sposobu rozstrzygnięć o zgłoszonych uwagach, ewentualnie uchylenia zaskarżonej uchwały w całości. Ze sformułowania zarzutu skargi, a mianowicie z tego, że skarżący kwestionowali sposób rozstrzygnięcia ich uwagi, w której domagali się, aby na nieruchomościach, których są właścicielami (działkach nr [...] i [...]), dopuszczalna była realizacja elektrowni wiatrowych i farm fotowoltaicznych, wynika, że kwestionują ustalenia zaskarżonego studium, które dopuszczając na obszarze obejmującym nieruchomości, których są właścicielami, lokalizację urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej służących do pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych, wyłączają możliwość lokalizacji elektrowni wiatrowych i biogazowi. Z ustaleń zaskarżonego studium wynika, że przewidziano w nim dwa rodzaje obszarów przeznaczonych na lokalizację urządzeń i obiektów infrastruktury technicznej służących do pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych (oznaczenie OE). Jeden bez ograniczeń i drugi z wyłączeniem elektrowni wiatrowych i biogazowni. Na obszarze tego drugiego rodzaju znajdują się nieruchomości skarżących.