Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2010 r., sygn. II OSK 676/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak /spr./ Sędziowie sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz sędzia del. NSA Grażyna Radzicka Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Rady Miasta Stołecznego Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 listopada 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 1275/09 w sprawie ze skargi E. S. na uchwałę Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 10 października 2006 r. nr LXXXII/2746/06 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Miasta Stołecznego Warszawy na rzecz E. S. kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 29 września 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 2350/07, po rozpoznaniu sprawy ze skargi E. S. na uchwałę Rady Miasta Stołecznego Warszawy z 10 października 2006 r. nr LXXXII/2746/2006 w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, oddalił skargę.

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 3 czerwca 2009 r. sygn. akt II OSK 102/09, po rozpoznaniu sprawy ze skargi kasacyjnej E. S., uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 września 2008 r. sygn. akt IV SA/Wa 2350/07 i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie. W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny wskazał m.in., że nieprawidłowo Sąd wykorzystał informacje zawarte w piśmie Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy z 24 czerwca 2008 r., które dotyczy przeznaczenia działki w projekcie planu miejscowego. Na etapie badania legalności uchwały dotyczącej studium Sąd powinien opierać się na materiale dowodowym, który dotyczy studium nie zaś przygotowywanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. NSA wskazał także, że konieczne jest też dokonanie oceny mocy wiążącej studium, skoro w przyszłości miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla tego samego obszaru będzie kontrolowany pod względem zgodności ze studium.