Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2016 r., sygn. II FSK 3665/13

Art. 59 § 1 pkt 2, § 3 i 4 u.p.e.a. jest autonomiczną regulacją w zakresie umorzenia postępowania i organ egzekucyjny jest uprawniony samodzielnie badać, czy nie zachodzi potrzeba umorzenia postępowania ze wskazanej w tym przepisie przyczyny.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Grażyna Nasierowska, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 14 sierpnia 2013 r. sygn. akt III SA/Łd 595/13 w sprawie ze skargi M. W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 11 kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi na rzecz M. W. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 14 sierpnia 2013 r., sygn. akt III SA/Łd 595/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, w sprawie ze skargi M. W. uchylił postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 11 kwietnia 2013 r. w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia 31 grudnia 2012 r.

1.2. W uzasadnieniu Sądu I instancji podał, że wyrokiem z dnia 17 marca 2010 r., o sygn. akt II FSK 1825/08, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Skarżącej, w sprawie która dotyczyła egzekucji administracyjnej na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. w 2007 r. Tytuły te obejmowały zaległości w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 r., powstałe w związku z prowadzoną przez Skarżącą działalnością gospodarczą. W 2011 r. Skarżąca złożyła wniosek o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ostatecznym postanowieniem Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 14 stycznia 2008 r. Postanowieniem z dnia 9 lutego 2012 r. organ wznowił postępowanie w sprawie, a następnie orzeczeniem z dnia 13 czerwca 2012 r. stwierdził, że postanowienie z dnia 14 stycznia 2008 r. oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w R. z dnia 16 listopada 2007 r. wydane zostały z naruszeniem prawa. Odmówił jednocześnie uchylenia powyższych postanowień z uwagi na fakt, iż rozstrzygnięcie, które zapadłoby w wyniku wznowienia postępowania, odpowiadałoby w swej istocie dotychczasowym orzeczeniom.