Wyrok NSA z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. I OSK 2642/13

Brak wiarygodności osób realizujących służbę publiczną szkodzi zaufaniu publicznemu i podważa autorytet państwa. Istnienie wątpliwości co do zachowania przymiotów niezbędnych do sprawowania funkcji publicznych uprawnia zatem właściwe organy do stosowania wobec funkcjonariuszy publicznych różnych dolegliwości prawnych, włącznie z możliwością rozwiązania z nim stosunku służbowego, zwłaszcza gdy wymaga tego dobro służby.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędziowie NSA Jolanta Rudnicka del. WSA Mirosław Wincenciak Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 690/13 w sprawie ze skargi M. S. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 690/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. S. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji.

Wyrok zapadł w następujących okolicznościach prawnych oraz faktycznych sprawy.

Komendant Wojewódzki Policji w [...] rozkazem personalnym z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...], wydanym na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 w zw. z art. 43 ust. 3 oraz art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2011 r. Nr 287, poz. 1687 ze zm.) oraz art. 108 § 1 k.p.a., zwolnił M. S. z dniem 31 grudnia 2012 r ze służby w Policji, nadając tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w dniu 27 marca 2011 r. otrzymał informację o wypadku drogowym ze skutkiem śmiertelnym. O spowodowanie tego wypadku podejrzany został M. S. - referent [...], któremu przedstawiono zarzut popełnienia przestępstw przewidzianych w art. 177 § 1 i § 2 k.k. w zw. z art. 178 k.k. oraz w art. 178a § 1 k.k. Postanowieniem z dnia [...] lutego 2012 r. sygn. akt [...] Sąd Rejonowy w [...] Wydział Karny umorzył jednak śledztwo prowadzone przeciwko M. S. z uwagi na brak możliwości jednoznacznego ustalenia, kto kierował samochodem i tym samym kto był sprawcą przedmiotowego wypadku drogowego. Sąd jednocześnie wskazał, że M. S. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 96 § 1 pkt 1 k.w. Z tego też względu materiały dowodowe w tej sprawie zostały wyłączone do odrębnego postępowania. W postępowaniu tym Sąd Rejonowy w [...] Wydział Karny wyrokiem z dnia [...] sierpnia 2012 r. sygn. akt [...] uznał M. S. winnym tego, że w dniu 27 marca 2011 r. około godz. 4:42 na terenie stacji paliwowej w [...], będąc współwłaścicielem pojazdu, dopuścił do prowadzenia tego pojazdu przez M. K., mimo że ten znajdował się w stanie po spożyciu alkoholu i nie posiadał wymaganych uprawnień. Sąd zakwalifikował ten czyn jako wykroczenie z art. 96 § 1 pkt 2 i 3 k.w. i wymierzył M. S. karę grzywny. Po uprawomocnieniu się powyższego wyroku Komendant Wojewódzki Policji w [...] w dniu [...] listopada 2012 r. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie zwolnienia M. S. ze służby w Policji na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji. Następnie zgodnie z art. 43 ust. 3 ustawy o Policji organ wystąpił do Zarządu Wojewódzkiego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów w [...] o wydanie opinii w przedmiocie rozwiązania z M. S. stosunku służbowego na wskazanej podstawie. Uchwałą z dnia [...] listopada 2012 r. Zarząd Wojewódzki NSZZ Policjantów województwa [...] wyraził opinię, w której uznał, że czyn policjanta jest nieadekwatny do kary wydalenia ze służby.