Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2015 r., sygn. II FSK 3031/12

Z treści przepisów dotyczących przedawnienia nie można wyprowadzać konstytucyjnego prawa do przedawnienia, czy choćby ekspektatywy takiego prawa, gdyż przedawnienie nie jest podmiotowym prawem konstytucyjnym.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Protokolant Anna Rembowska, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 31 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Ol 147/12 w sprawie ze skargi M. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 12 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 31 maja 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, w sprawie o sygn. akt I SA/Ol 147/12, oddalił skargę M. S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 12 stycznia 2012 r. w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.

1.2. Z uzasadnienia wyroku Sądu pierwszej instancji wynika, że postanowieniem z dnia 7 grudnia 2011 r. Dyrektor Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w E. uznał za niezasadne zarzuty wniesione przez M. S. na postępowanie egzekucyjne, prowadzone na podstawie tytułów wykonawczych. Wymieniony wyżej organ działając jednocześnie jako wierzyciel i organ egzekucyjny, prowadził egzekucję administracyjną wobec majątku Skarżącej, na podstawie tytułów wykonawczych z dnia 4 listopada 2011 r., obejmujących należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne za okres od lutego do czerwca 2002 r. oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od grudnia 2001 r. do czerwca 2002 r. Wszczęcie egzekucji nastąpiło w wyniku doręczenia zobowiązanej tytułów wykonawczych w dniu 15 listopada 2011 r. wraz z zawiadomieniami o zajęciu prawa majątkowego stanowiącego wynagrodzenie za pracę. Pismami z dnia 22 listopada 2011 r. zobowiązana wniosła zarzuty, na podstawie art. 33 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954 ze zm.; dalej zwana : "u.p.e.a."), w sprawie prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Podniosła zarzut przedawnienia obowiązków określonych w tytułach wykonawczych i wniosła o umorzenie postępowania w trybie art. 59 § 1 pkt 2 u.p.e.a. oraz o wstrzymanie jego wykonania. Uzasadniając zarzuty wskazała, że do końca 2002 r. okres przedawnienia zaległości składkowych wynosił 5 lat i taki okres przedawnienia ma zastosowanie do składek, których termin płatności upłynął przed 1 stycznia 2003 r. W uzasadnieniu postanowienia Dyrektor ZUS w E. stwierdził, że sporne należności nie uległy przedawnieniu i są wymagalne. Powołał treść art. 24 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm., dalej zwana : "u.s.u.s.") w brzmieniu obowiązującym do końca 2002 r. oraz od 1 stycznia 2003 r. i organ stwierdził, że w dacie wejścia w życie znowelizowanego art.24 ust.4 u.s.u.s. nie upłynął jeszcze 5-letni termin przedawnienia liczony od daty wymagalności składek. Do należności tych należało stosować nowe przepisy, czyli 10-letni okres przedawnienia. Zobowiązana wniosła zażalenie, w którym podtrzymała swoje stanowisko i podniosła zarzut przedawnienia egzekwowanych składek.