Wyrok NSA z dnia 14 października 2014 r., sygn. II FSK 2537/12

Art. 14 ust. 1i) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) nie zmienia generalnej zasady, o której mowa w art. 14 ust. 1 tej ustawy, iż w przypadku uzyskiwania przychodu z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, opodatkowaniu podlega przychód należny. Wskazuje on tylko, że otrzymanie zapłaty (wypłata dywidendy) jest najpóźniejszym momentem powstania tego przychodu.

Teza urzędowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Stefan Babiarz (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 14 października 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 1551/11 w sprawie ze skargi M. M. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 1 lipca 2011 r., nr ILPB1/415-552/11-5/AGr w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 6 czerwca 2012 r., I SA/Wr 1551/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną przez M. M. (zwanego dalej skarżącym) interpretację indywidualną Ministra Finansów (organ upoważniony: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu) z dnia 1 lipca 2011 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.