Wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2012 r., sygn. II OSK 486/11
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zofia Flasińska Sędziowie: Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędzia NSA del. Tomasz Zbrojewski (spr.) Protokolant: Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2012 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 listopada 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 1533/10 w sprawie ze skargi Z. P. T. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2008 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz Z. P. T. kwotę 150 (słownie: sto pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
II OSK 486/11
U Z A S A D N I E N I E
Wyrokiem z dnia 25 listopada 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi Z. T., uchylił decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2008 r. oraz poprzedzająca ją decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w Białymstoku z dnia [...] sierpnia 2008 r. w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przyjął następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. Komendant Wojewódzki Policji w Białymstoku, działając na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 15 ust. 1 pkt 6 i art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji, cofnął Z. T. pozwolenie na broń palną myśliwską.
Organ wyjaśnił, że prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Białymstoku zainteresowany został uznany winnym popełnienia czynu z art. 178a § 1 kk, a zatem w świetle przepisu art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni i amunicji, zaistniała podstawa do cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską, gdyż Z. T. należy do kręgu osób, co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego. Organ przyjął, że osoby prowadzące pojazdy mechaniczne w ruchu drogowym pod wpływem alkoholu nie dają rękojmi posiadania i używania broni zgodnie z interesem bezpieczeństwa i porządku publicznego. Komendant podał przy tym, że skarżący w latach [...] był karany czterema mandatami karnymi za wykroczenia w ruchu drogowym, co - w jego przekonaniu - stanowi dodatkową okoliczność, potwierdzającą nieprzestrzeganie przez skarżącego przepisów prawa. Oceny tej - zdaniem organu - nie zmieniają ani pozytywne opinie o zainteresowanym: w miejscu zamieszkania i w Kole Łowieckim, do którego należy, ani fakt prawidłowego przechowywania broni czy też okoliczność, że w chwili popełnienia przestępstwa nie miał przy sobie broni.