Wyrok NSA z dnia 1 kwietnia 2011 r., sygn. II OSK 618/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski /spr./ Sędzia NSA Andrzej Gliniecki Sędzia del. NSA Zofia Flasińska Protokolant Mariusz Szufnara po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 816/09 w sprawie ze skargi P. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 listopada 2009 r., sygn. akt II SA/Wa 816/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia na broń palną myśliwską.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Komendant Wojewódzki Policji w Łodzi, decyzją z dnia [...] stycznia 2009 r., nr [...], działając na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 15 ust. 1 pkt 6 i art. 18 ust. 5 pkt 3 oraz art. 20 ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 z późn. zm.) oraz art. 268a k.p.a., cofnął P. S. pozwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż użycie przez P. S. broni niezgodnie z przeznaczeniem doprowadziło w konsekwencji do jego skazania prawomocnym wyrokiem za zabicie psa. W myśl bowiem art. 18 ust. 1 pkt 2 ustawy o broni i amunicji, organ Policji cofa pozwolenie na broń osobom, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6, tj.: "... co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celu sprzecznym z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo przeciwko życiu, zdrowiu lub mieniu albo wobec których toczy się postępowanie karne o popełnienie takich przestępstw...". Zdaniem organu, z treści tego przepisu nie wynika, że niewymienione w nim czyny nie mogą w pewnych sytuacjach świadczyć, iż sprawca należy jednak do kategorii osób, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 6 ustawy o broni i amunicji, przepis bowiem wskazuje jedynie przykładowo rodzaje przestępstw, których popełnienie przez posiadacza broni rodzi obawę, o której mowa powyżej. Ponadto organ wskazał, że zgodnie z dyspozycją art. 18 ust. 5 pkt 3 ustawy o broni i amunicji, można cofnąć pozwolenie na broń, w przypadku naruszenia przez osobę posiadającą pozwolenie na broń, obowiązku pisemnego zawiadomienia właściwego organu Policji o zmianie miejsca stałego pobytu w terminie, o którym mowa w art. 26 powyżej określonej ustawy. Z akt sprawy wynika, iż P. S. został ukarany karą grzywny w sprawie niedopełnienia obowiązku, o którym mowa powyżej. W związku z tym, w ocenie organu zasadne było cofnięcie skarżącemu pozwolenia na broń palną myśliwską.