Wyrok NSA z dnia 15 maja 2012 r., sygn. II FSK 2240/10

Stwierdzenie istnienia przesłanek określonych w art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej nie zobowiązuje organu do pozytywnego rozpatrzenia wniosku podatniczki. Sąd I instancji nie może natomiast analizować zasadności podjęcia samej decyzji, bowiem w sytuacji stwierdzenia zaistnienia przesłanek z art. 67a § 1 ordynacji podatkowej organ ma swobodę decyzji i stosownie do swego uznania, może zdecydować aby ulgi nie przyznawać.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA del. Anna Sokołowska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 15 maja 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 8 lipca 2010 r. sygn. akt I SA/Ol 289/10 w sprawie ze skargi E. B. F. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 15 lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie, 2) zasądza od E. B. F. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 490 (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 8 lipca 2010 r., sygn. akt I SA/Ol 289/10 uchylił zaskarżoną przez E. B. F. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 15 lutego 2010 r.

nr ... w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowych.

Z przyjętego przez Sąd I instancji stanu faktycznego sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 15 września 2008 r., uzupełnionym pismem z dnia 19 października 2009 r. skarżąca zwróciła się o umorzenie zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiące: listopad 1999 r., marzec 2000 r., grudzień 2000 r. wraz z odsetkami za zwłokę oraz za miesiące: grudzień 1999 r. w kwocie 32.672,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę od dnia 3 lutego 2000 r., kwiecień 2000 r. w kwocie 281.454,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę od dnia 12 czerwca 2000 r., kwiecień 2000 r. w kwocie 13.667,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę od dnia 14 sierpnia 2000 r. Uzasadniając wniosek skarżąca podała, że w listopadzie 1997 r. za namową swojego ojca zarejestrowała w Urzędzie Gminy w B. działalność gospodarczą pod firmą B. Przedsiębiorstwo Handlowo Transportowe. Działalność faktycznie prowadził ojciec na własny rachunek, choć w jej imieniu. Bez wiedzy i zgody skarżącej ojciec nienależnie pobrał zwrot podatku VAT w kwocie 335.490,00 zł oraz zaprzestał uiszczania opłat leasingowych. W wyniku przeprowadzonej kontroli Urząd Kontroli Skarbowej w O., wydał decyzje w których określił zaległość w podatku od towarów i usług. Skarżąca skierowała do Prokuratury Rejonowej w B. zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. W dniu 21 października 2003 r. Sąd Rejonowy w B. wydał wyrok sygn. akt II Ks 513/02, w którym uznał oskarżonego S. F. za winnego popełnienia przestępstwa skarbowego określonego w art. 76 § 1, w związku z art. 6 § 2 Kodeksu karnego skarbowego. Skarżąca podała, iż zaległości podatkowe powstały bez jej winy i wiedzy. Zaistniała sytuacja jest paraliżująca dla niej, nie może normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Skarżąca wskazała, iż nie posiada żadnego majątku a jej jedynym źródłem utrzymania jest praca zarobkowa i comiesięczna pensja. W jej ocenie, w przedmiotowej sprawie wystąpił ważny interes podatnika zaś egzekwowanie tak olbrzymiej kwoty od osoby, która padła ofiarą oszustwa jest niesprawiedliwe i nie powinno mieć miejsca w praworządnym społeczeństwie.