Wyrok NSA z dnia 27 kwietnia 2016 r., sygn. II FSK 504/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, WSA del. Marta Waksmundzka-Karasińska, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 października 2013 r. sygn. akt I SA/Łd 762/13 w sprawie ze skargi S. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 października 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 762/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uwzględnił skargę S. A. (zwanego dalej "Skarżącym", "Podatnikiem") i uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 kwietnia 2013 r. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że decyzją z dnia 3 stycznia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego L. określił Podatnikowi zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w kwocie 51.759 zł z tytułu udziału w firmie Zakłady Mięsne "A." spółka jawna w upadłości.

W odwołaniu od powyższej decyzji Skarżący wniósł o umorzenie zaległego podatku w kwocie 25.710 zł, gdyż nie poczuwa się do winy i do zapłaty wyliczonego podatku.

Decyzją z dnia 8 września 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego L. odmówił umorzenia zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. w kwocie 25.710 zł wraz z odsetkami za zwłokę. W odwołaniu od powyższej decyzji Podatnik podtrzymał wniosek o umorzenie zaległości podatkowej za 2007 r. wskazując, że za zaistniałą sytuację odpowiedzialny jest syndyk masy upadłości, który powinien ponieść konsekwencje za swoje niedbalstwo i brak kompetencji. Na skutek wniesionego odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi decyzją z dnia 9 marca 2012 r. uchylił w całości powyższą decyzję i przekazał sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia, wskazując w szczególności na konieczność dokładnego ustalenia stanu faktycznego sprawy, w tym sytuacji ekonomicznej, zdrowotnej i życiowej Podatnika i jego rodziny.