Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2012 r., sygn. I FSK 995/11

W świetle unormowań zawartych w art. 86 ust. 1 i 2 ustawy o VAT oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a/ ustawy o VAT podstawą do dokonania odliczenia podatku naliczonego może stanowić wyłącznie faktura odzwierciedlająca faktyczne zdarzenie gospodarcze w aspekcie podmiotowym, przedmiotowym oraz ilościowym. Zatem faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług pomiędzy konkretnymi podmiotami, w zakresie ściśle określonego towaru lub usługi oraz w zakresie ilości danego towaru lub usługi.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia WSA (del.) Maciej Jaśniewicz, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. akt VIII SA/Wa 872/10 w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 13 lipca 2010 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 i 2006 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od B. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. akt VIII SA/Wa 872/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 13 lipca 2010 r. wydanej w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005 r. i 2006 r.

Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy podał, że w wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej w firmie skarżącego ustalono, iż skarżący bezpodstawnie odliczał podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez firmę M. M. B.. Faktury te dotyczyły rzekomego obrotu olejem napędowym. Zdaniem organów podatkowych, ocena zebranego w sprawie materiału dowodowego prowadzi do wniosku, że M. B. w rzeczywistości nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie obrotu olejem napędowym. Firmował jedynie działalność prowadzoną przez A. P.. Rola M. B. ograniczała się do składania odpowiednich podpisów i pieczątek na dokumentach firmy, za co otrzymywał wynagrodzenie od A. P.. M. B., pomimo formalnego zarejestrowania jako podatnik VAT, nie dokonywał czynności (dostaw) podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Świadczą o tym dowody zebrane w trakcie postępowań karnych i podatkowych. Wyrokiem Sądu Rejonowego w P. ([...]) z 28 września 2007 r. M. B. i A. P. zostali uznani winnymi popełnienia zarzucanych im czynów, tj. posługiwania się nierzetelnymi fakturami kwalifikowanych jako przestępstwa skarbowe.