Wyrok NSA z dnia 6 grudnia 2018 r., sygn. I FSK 1789/18

W świetle unormowań zawartych w art. 86 ust. 1 i 2 oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT, podstawę do dokonania odliczenia podatku naliczonego może stanowić wyłącznie faktura odzwierciedlająca faktyczne zdarzenie gospodarcze w aspekcie podmiotowym, przedmiotowym oraz ilościowym. Zatem faktura musi potwierdzać, że w rzeczywistości doszło do dostawy towarów lub świadczenia usług między podmiotami w niej określonymi, w zakresie ściśle określonego towaru lub usługi oraz w zakresie ilości danego towaru lub usługi. Niezgodność któregokolwiek z tych aspektów eliminuje możliwość odliczenia podatku naliczonego, zawartego w fakturze, która nie odzwierciedla rzeczywistego zdarzenia gospodarczego.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia NSA Krzysztof Wujek, po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 kwietnia 2018 r. sygn. akt I SA/Łd 33/18 w sprawie ze skargi S. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 2 listopada 2017 r., nr: [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń, marzec oraz od maja do grudnia 2011 r., a także określenie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za kwiecień 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 1000 (słownie: jeden tysiąc) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu I instancji

1.1. Wyrokiem z 10 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SA/Łd 33/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę S. G. (dalej skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej także organ II instancji, organ odwoławczy) z 2 listopada 2017 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń, marzec oraz od maja do grudnia 2011 r., a także określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za kwiecień 2011 r.