Wyrok NSA z dnia 1 kwietnia 2011 r., sygn. II OSK 2573/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska Sędziowie sędzia NSA Alicja Plucińska - Filipowicz sędzia del. WSA Jerzy Siegień /spr./ Protokolant Marcin Sikorski po rozpoznaniu w dniu 1 kwietnia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Gminy Stary Sącz od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 września 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 815/10 w sprawie ze skargi Gminy Stary Sącz na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych z dnia 25 marca 2010 r. nr GDDKiA-O/KR/Z-3md/439/NS/4b/10/6575/2819 w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych na rzecz Gminy Stary Sącz kwotę 380 ( trzysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 września 2010 r. sprawy o sygn. akt IV SA/Wa 815/10, oddalił skargę Gminy Stary Sącz na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 25 marca 2010 r., w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Przedmiotowy wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy.

Postanowieniem z dnia 25 marca 2010 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, na podstawie art. 17 pkt 7d ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717, z późn .zm.), zwanej dalej "u.p.z.p", art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz.115, z późn. zm.) oraz art. 106 § 5 k.p.a. po rozpatrzeniu wniosku Burmistrza Miasta Starego Sącza postanowił nie uzgodnić skorygowanego projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "Miasto Stary Sącz - Plan nr 7". W uzasadnieniu podniósł, że w myśl art. 17 pkt 7d u.p.z.p., wójt, burmistrz albo prezydent miasta uzgadnia z właściwym zarządcą drogi projekt miejscowego planu, jeżeli sposób zagospodarowania gruntów przyległych do pasa drogowego lub zmiana tego sposobu mogą mieć wpływ na ruch drogowy lub samą drogę. Zdaniem organu, w rozpatrywanym projekcie planu, część ustaleń będzie miała wpływ na ruch drogowy na drodze krajowej nr 87, albowiem obszar oznaczony symbolem 1U przylega z jednej strony do drogi wojewódzkiej (3 KDg), a z drugiej strony do drogi krajowej nr 87 (1 KDg), z której istnieje zjazd wskazany w projekcie planu do obsługi komunikacyjnej tego obszaru. Zdaniem GDDKiA wykorzystanie tego zjazdu dla dojazdu do całego obszaru 1U nie jest możliwe ze względu na bezpieczeństwo ruchu na drodze krajowej. W rozpatrywanym przypadku istniejący zjazd jest usytuowany na odcinku drogi krajowej nr 87, pomiędzy mostem na rzece Poprad a skrzyżowaniem z drogą wojewódzką. Są to elementy stałe, ograniczające możliwość przebudowy tego odcinka drogi, czego wymagałoby dostosowanie zjazdu do obszaru 1U do potrzeb ruchu. Zjazd zlokalizowany jest w strefie skrzyżowania drogi krajowej z drogą wojewódzką. Jest to miejsce szczególnie niebezpieczne, gdzie zgodnie z § 113 ust. 7 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 43, poz. 430), zwanego dalej "rozporządzeniem w sprawie warunków technicznych", zakazuje się lokalizacji zjazdów publicznych. Taka lokalizacja zagraża bezpieczeństwu ruchu, szczególnie w sytuacji znacznego obciążenia występującego na drodze, co ma miejsce w rozpatrywanym przypadku. Według pomiaru generalnego ruchu, przeprowadzonego w 2005 r. natężenie ruchu wynosiło na tym odcinku 13025 pojazdów rzeczywistych na dobę i ma tendencje rosnącą. Ze względu na bliskie sąsiedztwo mostu, inna lokalizacja zjazdu, poza strefą skrzyżowania nie jest możliwa. Ponadto zgodnie z § 77 rozporządzenia w sprawie warunków technicznych, zjazd z drogi powinien być zaprojektowany w sposób odpowiadający wymaganiom wynikającym z jego usytuowania i przeznaczenia, a w szczególności powinien być dostosowany do wymagań bezpieczeństwa na drodze.