Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. II FSK 1560/08

Przepis art. 199a § 3 Ordynacji podatkowej nie określa żadnych konsekwencji podatkowych działań podatnika, w zakresie jego praw jak i obowiązków. Z jego treści jak i usytuowania w przepisach Ordynacji podatkowej wynika, że ma on ściśle procesowy charakter. O jego naruszeniu w stopniu dającym podstawę do uwzględnienia skargi kasacyjnej można mówić, jeżeli w skardze kasacyjnej się wykaże, że niezastosowanie tego przepisu (niewystąpienie do sądu powszechnego ze stosownym powództwem) miało istotny wpływ na wynik sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie NSA Jacek Brolik (sprawozdawca), WSA del. Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant Justyna Bluszko - Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. N. i Z. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 grudnia 2007 r. sygn. akt I SA/Kr 337/07 w sprawie ze skargi M. N. i Z. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 22 stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. N. i Z. N. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 2147,60 złotych (słownie: dwa tysiące sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Kr 337/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę Z. N. i M. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 22 stycznia 2007 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r.

Przedstawiając stan faktyczny sprawy Sąd pierwszej instancji wskazał, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. decyzją z dnia 26 października 2006 r. określił podatnikom wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2001 rok w kwocie 63.367,00 zł. Organ podatkowy ustalił w toku przeprowadzonego postępowania kontrolnego, że w 2001 roku Z. N. prowadził działalność gospodarczą pod firmą: Przedsiębiorstwo [...] Z. N., z siedzibą w K., ul. K. W grudniu 2001 r. podatnik ujął w podatkowej księdze przychodów i rozchodów wartość netto faktur VAT na kwotę 243.000,00 zł dokumentujących zakup usług w Firmie "M." M. Ś. , [...]. Wartości te zaliczone zostały do kosztów uzyskania przychodów. Zdaniem organu pierwszej instancji, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; zwanej dalej:u.p.d.o.f.) wartość netto faktur w łącznej kwocie 243.000 zł nie może być uznana za stanowiącą koszty uzyskania przychodów, gdyż faktury te faktycznie nie dokumentują wykonania usług budowlanych.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00