Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2010 r., sygn. II FSK 1272/08

Ponieważ zobowiązanie podatkowe w postaci odsetek od zaniżonych zaliczek wcześniej wygasło wskutek przedawnienia na podstawie art. 59 § 1 pkt 9 O.p., nie mogło wygasnąć ponownie wskutek zapłaty na podstawie art. 59 § 1 pkt 1 O.p. Decyzja określająca te zaliczki oraz decyzja podatkowego organu odwoławczego utrzymująca tę decyzję w mocy, są więc wadliwe.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędziowie: NSA Włodzimierz Kubiak, WSA del. Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 27 lutego 2008 r. sygn. akt I SA/Kr 536/07 w sprawie ze skargi M. S. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 20 lutego 2007 r. nr [...] i [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oraz odsetek za zwłokę od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej odsetek za zwłokę od zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 r. 2) w pozostałej części skargę kasacyjna oddala 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz M. S. kwotę 2000 (dwa tysiące) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2000 oraz odsetek za zwłokę od zaliczek na ten podatek.

Sąd ten przedstawił następujący stan sprawy:

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. decyzjami z dnia 31 lipca 2006 r. określił zobowiązanie podatkowe skarżącego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. oraz odsetki za zwłokę od zaniżonych zaliczek na ten podatek, ustalając, że skarżący zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 2.545.816,70 zł wynikającą z faktur dokumentujących zakup usług pośrednictwa, które w rzeczywistości nie zostały zakupione i wykonane. Ustaleń tych dokonano między innymi na podstawie wyroku sądu karnego, którym za działanie w ramach fikcyjnej współpracy z rzekomym kontrahentem skarżącego skazana została osoba, która jako podzleceniobiorca miała świadczyć usługi rzekomo zlecone przez skarżącego, wystawiając faktury dokumentujące usługi, których w rzeczywistości nie wykonano.