Wyrok NSA z dnia 6 czerwca 2008 r., sygn. I OSK 222/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Anna Lech ( spr.) Sędziowie sędzia del. NSA Ewa Dzbeńska sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Protokolant Urszula Radziuk po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 listopada 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 595/07 w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną,

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 listopada 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 595/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nr SEow-620-678/2006 z dnia [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał na następujący stan faktyczny i prawny sprawy: decyzją z dnia [...], na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r., Nr 39, poz. 353 z późn. zm.), Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmówił R. S. przyznania świadczenia w drodze wyjątku, wskazując, że nie spełnia on warunków określonych w powołanym przepisie, które to warunki powinny być spełnione łącznie.

Decyzją z dnia [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...]

Wyrokiem z dnia 13 października 2006 r., sygn. akt II SA/ Wa 1288/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził nieważność decyzji Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] i poprzedzającej ją decyzji z dnia [...], wskazując, że pełnomocnictwo dla osoby podpisanej pod decyzją z dnia [...], nie spełnia wymogów określonych w art. 268a k.p.a., w związku z czym Sąd uznał, że decyzja ta została wydana przez osobę nieposiadającą umocowania do działania w imieniu organu, a zatem dotknięta jest wadą nieważności określoną w art. 156 § 1 k.p.a.