Wyrok NSA z dnia 27 listopada 2007 r., sygn. I OSK 1053/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędziowie sędzia del. WSA Marzenna Linska- Wawrzon sędzia NSA Marek Stojanowski (spr) Protokolant Magdalena Cieślak po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej B. U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1640/06 w sprawie ze skargi B. U. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku 1. oddala skargę kasacyjną 2. przyznaje radcy prawnemu G. D. od Skarbu Państwa wynagrodzenie w kwocie 219, 60 ( słownie: dwieście dziewiętnaście złotych sześćdziesiąt groszy) w tym zawierającą należną stawkę podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 kwietnia 2007r., sygn. akt II SA/Wa 1640/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B. U. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...], nr [...], w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu wyroku, Sąd wskazał na stan faktyczny sprawy:

Decyzją z dnia [...], na podstawie art. 83 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.), Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmówił B. U. przyznania świadczenia w drodze wyjątku, w uzasadnieniu wskazując, że do przyznania tego świadczenia, wszystkie przesłanki o jakich mowa w art. 83 powołanej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych powinny być spełnione łącznie. Oznacza to, że brak choćby jednej z nich powoduje niemożność przyznania tego świadczenia.

B. U. zwrócił się do organu z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Decyzją z dnia [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję z dnia [...], w uzasadnieniu wskazując, że przy ustalaniu prawa do świadczenia w drodze wyjątku bierze się również pod uwagę łączny okres ubezpieczenia na przestrzeni całego życia ubezpieczonego. Okres ten winien być adekwatny do wieku ubezpieczonego. Natomiast B. U. na przestrzeni 45 lat udokumentował okres ubezpieczenia wynoszący łącznie 17 lat, 3 miesiące i 11 dni. Organ wskazał ponadto, iż od daty ustania ostatnio udowodnionego okresu składkowego przypadającego na dzień [...] grudnia 1999r. do daty powstania całkowitej niezdolności do pracy, orzeczonej orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 21 lutego 2006 r. na dzień 1 listopada 2004 r. minęło 4 lata, 11 miesięcy i 21 dni. Podkreślono, że orzeczenie lekarza orzecznika ZUS albo komisji lekarskiej jest wiążące dla organu rentowego jak również dla Prezesa ZUS, co oznacza, że ta przesłanka nie podlega uznaniu administracyjnemu.