Wyrok NSA z dnia 15 lutego 2006 r., sygn. I OSK 467/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska, Sędziowie NSA Andrzej Jurkiewicz, Zbigniew Rausz (spr.), Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miasta Zakopane od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 listopada 2004r. sygn. akt I SA 985/03 w sprawie ze skargi Gminy Miasta Zakopane na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia 20 marca 2003r. nr KKU-27/03/KP w przedmiocie komunalizacji nieruchomości oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 9 XI 2004 r. sygn. akt I SA 985/03 oddalił skargę Gminy Miasta Zakopane na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia 20 III 2003 r. nr KKU-27/03/KP przedmiocie komunalizacji nieruchomości.

W uzasadnieniu wyroku Sąd podniósł, że Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją, o której wyżej mowa utrzymała w mocy decyzję Wojewody Małopolskiego z 16 XII 2002 r. w sprawie odmowy stwierdzenia nabycia przez Gminę Miasta Zakopane z mocy prawa własności nieruchomości zabudowanej nr 1/2 w obrębie 170 uregulowanej w księdze wieczystej KW 11025. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie KKU podała, że decyzją z 28 XI 1996 r. Wojewoda Nowosądecki stwierdził nabycie z mocy prawa przedmiotowej nieruchomości przez Gminę Miasta Zakopane. Wskutek odwołania od tej decyzji Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z 20 III 1997 r. uchyliła zaskarżoną decyzję w całości i przekazała sprawę Wojewodzie do ponownego rozpoznania. Komisja podkreśliła wówczas, że Wojewoda w szczególności nie ustalił, czy w niniejszej sprawie istnieją podstawy do komunalizacji nieruchomości stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z 10 V 1990 r. Nie ustalono bowiem, czy w dniu 27 V 1990 r. nieruchomość należała do terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego, co stanowi podstawową przesłankę komunalizacji mienia. Nie ustalono też, do kogo wspomniana nieruchomość należała w znaczeniu cywilnoprawnym. Ustalenie bowiem, że nieruchomość należała do Tatrzańskiego Parku Narodowego (tzn. znajdowała się w zarządzie Parku) wyłączałaby jej komunalizację już na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z 10 V 1990 r. nawet bez potrzeby sięgania do art. 11 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.