Wyrok NSA z dnia 11 września 2003 r., sygn. IV SA 348/03

Naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia skarżących nie można upatrywać w dbałości o estetykę miasta. Troska taka, choć zasługuje na uznanie, nie daje skarżącemu legitymacji na podstawie art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ do sprzeciwiania się wizji zagospodarowania terenu przyjętej w projekcie planu.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Małgorzaty i Witolda Cz. na uchwałę Rady Miejskiej w Sz. z dnia 12 grudnia 2002 r. (...) w przedmiocie zarzutu do projektu zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - skargę oddala.

UZASADNIENIE

Uchwałą (...) z dnia 12 grudnia 2002 r. Rada Miejska w Sz. odrzuciła zarzut Małgorzaty i Witolda Cz. - współwłaścicieli prawa wieczystego użytkowania działki nr 184/1-wniesiony do projektu zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta Sz.-Ś. jednostka A Plac J.

W zarzucie tym Małgorzata i Witold Cz. podnieśli, iż sąsiednia nowo projektowana działka położona od strony północno-zachodniej ich nieruchomości, na której usytuowany jest pawilon usługowo-handlowy, uniemożliwi im dojazd do swojej nieruchomości i pozbawi dostępu do drogi publicznej, a nadto wytyczenie dodatkowej działki budowlanej i zaprojektowanie zabudowy szeregowej spowoduje ograniczenie dostępności światła dziennego do ich budynku i ograniczy wprowadzenie funkcji mieszkalnych na wyższych kondygnacjach, co nie jest zgodne z art. 5 ustawy Prawo budowlane ani przepisami o warunkach technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Ponadto szerokość projektowanego ciągu pieszo-jezdnego wynosi 4 m. w granicach między nieruchomościami, a zgodnie z obowiązującymi przepisami winna wynosić 5 m, taki ciąg pieszo-jezdny nie zapewni odpowiedniego dojazdu gospodarczego do zabudowy usługowej od zaplecza /około 10 budynków istniejących i 10 projektowanych/.