Postanowienie NSA z dnia 4 listopada 2009 r., sygn. II OSK 1240/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Kisiel Sędziowie sędzia NSA Anna Łuczaj sędzia del. NSA Jerzy Stankowski (spr.) Protokolant Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 4 listopada 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 30 grudnia 2008 r. sygn. akt II SA/Gd 423/05 w sprawie ze skargi M. Ł., T. Z. i A. D. na uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia [...] marca 2005 r. nr [...] w przedmiocie rozstrzygnięcia zarzutów do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 grudnia 2008 r. sygn. akt II SA/Gd 423/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu sprawy ze skarg M. Ł., T. Z. i A. D. na uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia [...] marca 2005 r. nr [...] w przedmiocie rozstrzygnięcia zarzutów do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego: stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej odrzucenia zarzutu M. Ł. oraz odrzucił skargi T. Z. i A. D..

W dniu [...] marca 2005 r. Rada Miasta Gdańska podjęła uchwałę nr [...] w sprawie rozpatrzenia i rozstrzygnięcia zarzutów do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gdańsk - Olszynka Północ. Jako podstawę prawną uchwały organ wskazał art. 24 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.) w zw. z art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Rada Miasta zakwalifikowała pisma wniesione przez osoby wymienione w uchwale, w tym M. Ł., jako zarzuty i po ich rozpatrzeniu orzekła o odrzuceniu zarzutów w całości. W uzasadnieniu uchwały Rada stwierdziła, że projekt planu przeznacza działkę M. Ł. w części pod zabudowę mieszkaniowo-usługową oraz w części pod funkcję ogrodów działkowych z uznaniem istniejącego zagospodarowania rolniczego. Jednym z założeń planu było bowiem ograniczenie zabudowy do kwartałów już zabudowanych. Wskazano nadto, że zgodnie z art. 37 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym tereny, dla których plan ustala inne przeznaczenie mogą być wykorzystywane w sposób dotychczasowy do czasu ich zagospodarowania zgodnie z planem. Rada stwierdziła, że poszerzenie ulicy Zawodzie jest jedynym możliwym rozwiązaniem zmierzającym do nadania prawidłowych parametrów istniejącej drodze. Proponowane rozwiązanie narusza prawo własności w najmniejszym możliwym zakresie. Wybrano rozwiązanie najmniej dotkliwe dla właścicieli biorąc pod uwagę fakt, że poszerzenie ulicy w kierunku wschodnim nie jest możliwe ze względu na przebieg Kanału Rudnickiego. Przeznaczenie w planie terenu na cele publiczne zgodnie z art. 36 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym określa procedurę odszkodowawczą. Projektowana droga publiczna służąca ogółowi mieszkańców uwzględnia istniejące uwarunkowania oraz interes społeczny.