Wyrok NSA z dnia 12 grudnia 2003 r., sygn. II SA/Ka 2995/01

Opłata, o której mowa w art. 36 ust. 3 cyt. ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ wiąże się z obiektywnym wzrostem wartości nieruchomości, a nie z ceną, jaką strony ustalają w ewentualnej umowie zbycia nieruchomości. Wielkość ceny w umowie sprzedaży nie ma nic wspólnego z obowiązkiem zapłaty tzw. renty planistycznej. Decyduje tutaj obiektywny wzrost wartości nieruchomości wprowadzonej do obrotu cywilnoprawnego przez jej właściciela.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Witolda O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia 12 września 2001 r. (...) w przedmiocie jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości - oddala skargę.

UZASADNIENIE

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy decyzją z dnia 3 lipca 2001 r. (...) Prezydent Miasta P.-Ś. w oparciu o art. 36 ust. 9 w zw. z ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ oraz par. 12 uchwały nr IX/55/99 Rady Miejskiej w P.-Ś. z dnia 29.04.1999 r. w sprawie zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta P.-Ś. /ogł. w Dz.Urz. Woj. Śl. nr 33 z dnia 16.07.1999 poz. 1003/ ustalił jednorazową opłatę w wysokości 45000 zł z tytułu wzrostu - w związku ze zmianą miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta - wartości nieruchomości położonej w P.-Ś. przy ul. B. 50 stanowiącej działki nr 486/100 i 488/100.

Decyzją tą organ zobowiązał Witolda O. do uiszczenia ww. kwoty w terminie 1 miesiąca od dnia, w którym decyzja stanie się ostateczna.