Wyrok NSA z dnia 14 listopada 2001 r., sygn. I SA/Ka 1792/00

Nie można zgodzić się z poglądem, że ujawnienie przez podatnika wydatków podlegających odliczeniu po upływie terminu określonego w art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ skutkuje utratą prawa do odliczeń wydatków nie wskazanych w zeznaniu podatkowym.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Barbary i Jana K. na decyzję Izby Skarbowej w K. - Ośrodka Zamiejscowego w Cz. z dnia 13 czerwca 2000 r. (...) w przedmiocie zwrotu nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych - uchyla zaskarżoną decyzję, (...).

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 czerwca 2000 r. (...) Izba Skarbowa w K. - Ośrodek Zamiejscowy w Cz., działając na podstawie art. 233 par. 1 oraz art. 72 par. 1 pkt 1 i art. 79 par. 2 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ oraz art. 45 ust. 1 i ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ utrzymała w mocy decyzję Drugiego Urzędu Skarbowego w Cz. z dnia 6 marca 2000 r. (...), którą organ ten orzekł o wysokości zobowiązania podatkowego Barbary i Jana K. w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r., odmawiając zarazem stwierdzenia nadpłaty w tym podatku.

W uzasadnieniu decyzji Izba Skarbowa w pierwszej kolejności przedstawiła ustalony w sprawie stan faktyczny. Wynikało z niego zaś, że w dniu 15 lutego 2000 r. podatnicy złożyli wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. i zwrot tej nadpłaty, uzasadniając te żądania faktem spłacania przez nich w 1998 r. - za pośrednictwem Spółdzielni Mieszkaniowej w K. - kredytu mieszkaniowego zaciągniętego przez tę Spółdzielnię przed dniem 31 maja 1992 r. Zeznanie podatkowe PIT-31 dotyczące wysokości dochodu osiągniętego w 1998 r. Barbara i Jan K. złożyli natomiast w dniu 10 marca 1999 r., korzystając w tych ramach z odliczenia darowizny w kwocie 180 zł, stosownie do uprawnienia wynikającego w art. 26 ust. 1 pkt 9 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz odliczenia kwoty 89,78 zł, z tytułu wydatków poniesionych na dojazd dzieci własnych i przysposobionych do podstawowych, zawodowych i średnich szkół publicznych, położonych poza miejscowością stałego lub czasowego zamieszkania dzieci, stosownie do treści art. 27a ust. 1 pkt 3 lit. "a" wspomnianej wyżej ustawy.