Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 listopada 2024 r., sygn. IV SA/Wr 296/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Nikiforów, Sędziowie Asesor WSA Aneta Brzezińska (sprawozdawca), Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn, Protokolant Referent Agnieszka Zych-Zaborska, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 13 listopada 2024 r. sprawy ze skargi A. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we Wrocławiu z dnia 12 lutego 2024 r. nr SKO 4532.35.2024 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy Żmigród z 29 grudnia 2023 r. nr GOPS.ŚP.8127.213.2022

Uzasadnienie

Wnioskiem z 24 listopada 2023 r. A. D. (dalej: skarżąca) wystąpiła za pośrednictwem Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej Żmigrodzie o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad ojcem (T. M.), który orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. orzekania o niepełnosprawności w Trzebnicy z 10 listopada 2023 r. nr 8211/11/321/13 został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności do 30 listopada 2025 r. Z orzeczenia tego wynika, że znaczny stopień datuje się od 28 września 2023 r, ale daty powstania niepełnosprawności nie da się ustalić.

Decyzją z 29 grudnia 2023 r. (GOPS.ŚP.8127.213.2022) organ I instancji odmówił przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego, z uwagi na brak spełnienia przesłanki z art. 17 ust. 1b ustawy z 28 listopada 2023 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2023 poz. 390), dalej: u.ś.r. oraz z uwagi na to, że opieka 6 godzin dziennie, w formie przyjazdu rano w południe i wieczorem, nie uzasadnia rezygnacji z zatrudnienia.

Od niniejszej decyzji skarżąca wywiodła odwołanie, w którym podniosła, że opiekuje się ojcem, którego stan stale się pogarsza, ma zwroty głowy i zaniki pamięci, a po operacji wymaga częstej kontroli ciśnienia krwi i stałego nadzoru.

Po rozpoznaniu odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze we Wrocławiu (dalej: SKO) – na podstawie art. 17 ust. 1a i ust. 5 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U z 2023 r., poz. 390 ze zm., dalej u.ś.r.) oraz art. 63 ust. 1 ustawy z 7 lipca 2023 r. o świadczeniu wspierającym (Dz.U poz. 1429 ze zm.) – zaskarżoną decyzją z 12 lutego 2024 r. (SKO 4532.35.2024) utrzymało w mocy decyzję organu I Instancji. SKO nie podzieliło argumentacji organu I instancji dotyczącej art. 17 ust. 1b u.ś.r., uznając jednocześnie, że powodem odmowy przyznania świadczenia jest niespełniający wymogów ustawowych charakter sprawowanej opieki. SKO podkreśliło, że jedną z okoliczności warunkujących przyznanie i posiadanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego jest sprawowanie opieki, o której mowa w art. 17 ust. 1 u.ś.r. Opieka ta ma być sprawowana nad osobą niepełnosprawną, która nie jest w stanie samodzielnie egzystować, to jest radzić sobie samodzielnie w życiu codziennym. Opieka powinna być stała i absorbująca oraz wyrażać się w intensywnym zaangażowaniu ze strony opiekuna w pomoc podopiecznemu, tj. podejmowaniu przez niego wielu czynności pielęgnacyjnych o różnych porach dnia i nocy, m.in. takich jak: utrzymanie higieny osobistej podopiecznego, ubieranie i rozbieranie, pomoc przy wstawaniu z łóżka, czy z krzesła, przygotowanie i aplikacja leków, pielęgnacja, pomoc przy podawaniu posiłków i przyjmowaniu napojów, pomoc przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych. Z punktu widzenia istoty świadczenia pielęgnacyjnego ważne jest to, aby opieka była sprawowana codziennie, a opiekun pozostawał do dyspozycji podopiecznego, udzielając wsparcia i pozostając w gotowość do niesienia pomocy. Opieka ma być adekwatna do zakresu niepełnosprawności podopiecznego i w związku z tym uniemożliwiać kontynuowanie lub podjęcie zatrudnienia opiekunowi.