Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 września 2024 r., sygn. I SA/Gl 1517/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Tyszkiewicz-Ziętek, Sędziowie WSA Agata Ćwik-Bury, Katarzyna Stuła-Marcela (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 września 2024 r. sprawy ze skargi L. Z. na postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 września 2023 r. nr 480000/71/328038/2023 480000/0793921/2023/1 w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 6 lipca 2023 r. nr 480000/71/243132/2023 480000/0597681/2023/1

Uzasadnienie

1. L. Z. (dalej: skarżący) wniósł skargę na postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: organ) z 8 września 20213 r. nr 480000/71/328038/2023 w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym.

2. Stan sprawy.

2.1. Pismem z 2 czerwca 2023 r. skarżący złożył zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej do tytułów wykonawczych o nr od TW4480023008592 do TW4480023008620.

W treści złożonych zarzutów z 2 czerwca 2023 r. skarżący wskazał na:

- nieistnienie obowiązku w związku zaprzestaniem prowadzenia działalności gospodarczej i uzyskiwaniem z tego tytułu dochodów,

- niedopuszczalność egzekucji,

- przedawnienie zobowiązania,

- niespełnienie w tytule wykonawczym wymogów określonych w ustawie tj. zaniechanie wskazania środków egzekucyjnych stosowanych w egzekucji należności pieniężnych.

Postanowieniem z 6 lipca 2023 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uznał za uzasadnione wniesionych zarzutów.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, mocą zaskarżonego w nn. sprawie postanowienia z 8 września 2023 r., organ drugiej instancji utrzymał w mocy postanowienie z 6 lipca 2023 r.

W uzasadnieniu wskazał, że nieistnienie obowiązku jest pierwszą określoną w ustawie podstawą wniesienia zarzutu w sprawie egzekucji administracyjnej, Przesłanką wniesienia zarzutu jest więc sytuacja, w której obowiązek nie istnieje z uwagi na fakt, że w ogóle nie zaistniał. Okoliczność nieistnienia obowiązku nie musi być następstwem okoliczności, która nastąpiła po wydaniu tytułu wykonawczego, bowiem może zaistnieć wcześniej. Dnia 3 stycznia 2023 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych w Z., działając jako wierzyciel, wystawił tytuły wykonawcze o numerach od TW4480023008592 do TW4480023008620, obejmujące składki na ubezpieczenie społeczne za okres od 11/2016 do 11/2019, ubezpieczenie zdrowotne za okres od 11/2016 do 11/2019, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za okres od 11/2016 do 11/2019. Podstawą do wystawienia ww. tytułów wykonawczych była decyzja określająca zadłużenie z 1 lutego 2022 r. Decyzja została odebrana przez skarżącego osobiście 1 marca 2022 r. Wyrokiem z 13 kwietnia 2023 r. Sąd Okręgowy w G. oddalił odwołanie skarżącego od decyzji. Zatem istnienie obowiązku opłacenia składek wynikało z prawomocnej decyzji z 13 kwietnia 2023 r.