Wyrok WSA w Łodzi z dnia 9 listopada 2010 r., sygn. III SA/Łd 461/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Janusz Nowacki Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Protokolant asystent sędziego Agata Brolik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2010 r. sprawy ze skargi Samodzielnego Publicznego Zakładu A w P. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów za nieuzasadnione oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 144 k.p.a. w związku z art. 17, art. 18 oraz art. 33 pkt 8 - 10 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji utrzymał w mocy postanowienie Dyrektora II Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Ł. z dnia [...] nr [...] w sprawie uznania za nieuzasadnione zarzutów Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w P. na prowadzone postępowanie egzekucyjne.

Postępowanie egzekucyjne wobec SPZOZ w P. prowadzone było na podstawie tytułu wykonawczego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. z [...] r. nr [...].

W tym samym dniu [...] organ egzekucyjny II Oddziału ZUS w Ł. dokonał zajęcia rachunku bankowego w Banku "A" SA w W.

W dniu [...] SPZOZ w P. wniósł zarzuty na prowadzone postępowanie egzekucyjne.

Postanowieniem z dnia [...] nr [...] Dyrektor II Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Ł. uznał zgłoszone zarzuty za nieuzasadnione.

W zażaleniu z dnia 19 maja 2010 r. SPZOZ w Poddębicach wniósł o uchylenie powyższego postanowienia, umorzenie postępowania egzekucyjnego albo skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania oraz o wstrzymanie czynności egzekucyjnych do czasu rozpatrzenia zażalenia. Podniósł, że Dyrektor II Oddziału ZUS w Ł. uznał za nieuzasadnione zarzuty zobowiązanego nie odnosząc się do zarzutu niedołączenia do tytułu wykonawczego dowodu doręczenia upomnienia, co jest wystarczającym powodem uwzględnienia zarzutów. Uznał również za niewystarczający argument organu egzekucyjnego dotyczący braku zbiegu egzekucji do rachunku bankowego opierający się jedynie na stwierdzeniu, że bank nie informował o zbiegu. Zdaniem skarżącego po otrzymaniu informacji od zobowiązanego, iż nastąpił zbieg egzekucji do rachunku bankowego, Dyrektor ZUS winien zbadać stan faktyczny. Ponadto organ egzekucyjny nie ustosunkował się do aspektów uciążliwości egzekucji w stanie, gdy zagraża ona życiu i zdrowiu pacjentów SPZOZ.