Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 sierpnia 2024 r., sygn. II SA/Wr 860/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon, Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński, Protokolant: Referent Tomasz Gołębiowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 sierpnia 2024 r. sprawy ze skargi B. O. na uchwałę Rady Miejskiej w S. z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta S. oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

B. O. (dalej jako strona lub skarżący) pismem z dnia 13 listopada 2022 r. wniósł skargę na uchwałę Rady Miejskiej w S. (dalej jako organ) Nr [...] z dnia [...] września 2011 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta S. (dalej jako m.p.z.p. lub plan) zmienioną uchwałą Nr [...] z dnia [...] lutego 2016 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta S. oraz uchwałą Nr [...] z dnia [...] września 2018 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta S.

Zaskarżonej uchwale zarzucono naruszenie:

a) art. 31 ust. 3 Konstytucji w zw. z art. 4 Konstytucji i art. 4 ustawy Prawo budowlane w zw. z art. 140 k.c. oraz § 14 ust. 1 rozporządzenia z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - które wprowadzają zasadę proporcjonalności w zakresie wprowadzenia ograniczeń w korzystaniu z wolności i praw (w tym w prawa własności), albowiem w zaskarżonym planie miejscowym do działki skarżącego, tj. do działki nr [...] AM [...] obręb S. (dalej jako działka XX), nie została przewidziana możliwość dojazdu od strony ul. [...] – co doprowadziło do uniemożliwienia korzystania z nieruchomości zgodnie z jej przeznaczeniem budowlanym, co stanowi nadmierne i bez uzasadnienia ograniczenie prawa własności przysługującego skarżącemu;

b) art. 32 ust. 2 Konstytucji w zw. z art. 4 ustawy Prawo budowlane i przewidzianą w powołanej normę zasadę równości wobec prawa albowiem plan miejscowy ogranicza skarżącego w realizacji przysługującego mu prawa zabudowy działki w sposób nieuzasadniony (bez racjonalnej przyczyny) i nierówny w stosunku do innych właścicieli nieruchomości objętych planem miejscowym;