Wyrok NSA z dnia 6 marca 2024 r., sygn. II OSK 1497/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) sędzia NSA Wojciech Mazur Protokolant: starszy asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 24 lutego 2021 r. sygn. akt II SA/Gd 673/20 w sprawie ze skargi D. S. na decyzję Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Gdańsku z dnia 30 czerwca 2020 r. nr WOP.7721.68.2020.PG w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, wyrokiem z dnia 24 lutego 2021 r., sygn. akt II SA/Gd 673/20, oddalił skargę D. S., dalej: "skarżący", na decyzję Pomorskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Gdańsku, dalej: "PWINB", z dnia 30 czerwca 2020 r., nr WOP.7721.68.2020.PG, w przedmiocie rozbiórki obiektu budowlanego.

Skargę kasacyjną od powołanego wyroku wniósł skarżący, zaskarżając go w całości. Zarzucił w niej naruszenie:

1) prawa materialnego, poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 1974 r. poz. 229, ze zm.), dalej: "Prawo budowlane z 1974 r.", w związku wadliwością postępowania dowodowego, wynikającą z kolei z naruszenia art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a., a także art. 107 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a.;

2) przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy, to jest:

a) art. 1 § 1 i § 2 P.p.s.a w zw. z art. 151 P.p.s.a. w zw. z art. 141 § 4 P.p.s.a. w zw. z art. 8, art. 9, art. 10, art. 77 § 1 K.p.a., art. 80 K.p.a. w zw. z art. 107 § 3 K.p.a. poprzez oddalenie skargi na decyzję organu, który nie rozpoznał sprawy w sposób wyczerpujący - czym istotnie naruszył przepisy art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 K.p.a., a w konsekwencji podejmując decyzję w trybie art. 37 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego z 1974 r. bez uwzględnienia i należytego rozważenia wszystkich istotnych okoliczności faktycznych przedwcześnie uznał, że określony w decyzji obowiązek rozbiórki obiektu budowlanego jest zasadny; dokonana ocena materiału dowodowego była niepełna, a brak ten spowodował natomiast, że badana decyzja nie odpowiada też wymogom z art. 107 § 3 K.p.a. i nie realizuje zasady przekonywania ustalonej w art. 11 K.p.a. a w świetle tych przepisów, obowiązkiem organów jest jak najstaranniejsze wyjaśnienie podstawy faktycznej i prawnej decyzji;