Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 marca 2024 r., sygn. I SA/Po 84/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Asesor sądowy WSA Michał Ilski (spr.) Protokolant: specjalista Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2024 r. sprawy ze skargi V. .. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 27 sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2012 I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia 03 kwietnia 2018 r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę [...]zł [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Prezydent M. P. decyzją z 03 kwietnia 2018 r., nr [...] odmówił V. .. (dalej zwanej również skarżącą) stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2012 r.

Skarżąca występując z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podniosła, że należące do niej elektrofiltry kotła [...], [...], [...], [...] zlokalizowane [...] przy ul. [...] (dawniej [...]) w granicach działki obręb [...], ark. [...], dz. nr [...] należy klasyfikować jako budynki wraz z przynależnymi instalacjami wewnątrz budynków. Zdaniem skarżącej dotychczasowe ujęcie elektrofiltrów jako budowli było nieprawidłowe. W toku postępowania włączono do akt postępowania materiał dowodowy zebrany w innym postępowaniu prowadzonym względem skarżącej dotyczącym nadpłaty w podatku od nieruchomości.

Wyjaśniono, że dokonując kwalifikacji przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, w pierwszej kolejności należy opierać się na ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 r. nr 95 poz. 613 z późn. zm. – dalej w skrócie: "u.p.o.l."), a pomocniczo na ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2010 r., nr 243 poz. 1623 – dalej w skrócie: "P.b."). Nie podzielono twierdzenia skarżącej, że elementy niebudowlane i budowlane obiektów elektrofiltrów nie stanowią całości techniczno-użytkowej. W ocenie Prezydenta konstrukcja elektrofiltrów nie daje podstaw do uznania tych obiektów budowlanych za budynek czy za obiekt małej architektury w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. Zgromadzony materiał dowodowy wyklucza, aby sporne elektrofiltry kotłów były budynkami czy też obiektami małej architektury. Nie zgodzono się ze sporządzoną na zlecenie skarżącej opinią. Opinia ta nie stanowi dowodu z opinii biegłego. Nie podzielono stanowiska skarżącej jakoby protokół z kontroli przeprowadzonej przez P. I. N. B. [...] w sposób jednoznaczny rozstrzygał kwestię przyporządkowania elektrofiltrów do budynków. P. I. N. B. dokonał takiej kwalifikacji kierując się tym, czy dane obiekty budowlane spełniają wprost definicję budynku z P.b. nie zaś z u.p.o.l. W tym kontekście odwołano się do wyroku WSA w Poznaniu z 18 maja 2017 r., I SA/Po 1504/16 zapadłego w sprawie skarżącej dotyczącej nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2008 r. Wyjaśniono również, że przy kwalifikacji obiektów nie można odwoływać się do Klasyfikacji Środków Trwałych czy też do P. K. O. B. tak jak uczyniono to przedkładając opinię.