Wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. III SA/Łd 556/23

Dnia 24 stycznia 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędzia WSA Joanna Wyporska-Frankiewicz, , Protokolant Sekretarz sądowy Ewa Górska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2024 roku sprawy ze skargi A. D. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 4 lipca 2023 roku nr UP-479/2023 w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 kwietnia 2022 roku nr 737/2022.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 4 lipca 2023 r., nr UP-479/2023 Zakład Ubezpieczeń Społecznych ,na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. w zw. z art. 83 ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 1230), dalej u.s.u.s., uchylił w całości decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 kwietna 2022 r., nr 737/2022 i na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 28 ust. 3a i art. 32 u.s.u.s. oraz z § 3 ust. 1 pkt 1-3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. z 2003 r., nr 141, poz. 1365), odmówił A.D. umorzenia należności z tytułu składek za osobę prowadzącą działalność będącą jednocześnie płatnikiem tych składek w łącznej kwocie 84 887,27 zł, na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. umorzył postępowanie pierwszej instancji w zakresie przedawnionych należności z tytułu składek za okres luty 2012 r. – kwiecień 2013 r.

Jak wynika z akt sprawy, w dniu 12 stycznia 2022 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wpłynął wniosek A.D., w którym wniósł on o umorzenie w całości zadłużenia z tytułu składek powołując się na trudną sytuację życiową, finansową oraz zdrowotną.

Decyzją z dnia 11 kwietnia 2022 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił umorzenia należności z tytułu składek, ponieważ nie wystąpiła w sposób bezsporny żadna z przesłanek uzasadniających uznanie należności za całkowicie nieściągalne, o których mowa w art. 28 ust. 2 u.s.u.s. Skarżący nie wykazał, że zgodnie z art. 28 ust. 3a u.s.u.s., ze względu na stan majątkowy i sytuację rodzinną spłata należności wiązałaby się z brakiem możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych gospodarstwa domowego. Nie wykazał, że powstanie zadłużenia było następstwem szczególnych zdarzeń lub że stan zdrowotny lub konieczność sprawowania opieki nad przewlekle chorym członkiem rodziny, pozbawiły go możliwości uzyskiwania dochodu umożliwiającego opłacenie należności.