Ergonomia i organizacja pracy zdalnej - znaczenie dla zdrowia pracowników

Zgodnie z Kodeksem pracy praca zdalna to wykonywanie obowiązków w całości lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym w miejscu zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Możliwość wykonywania pracy w formie zdalnej zależy więc od rodzaju pracy, ogólnej infrastruktury technicznej, warunków lokalowych, a także od kompetencji cyfrowych pracownika.

Popularność pracy zdalnej w Polsce zmieniała się w czasie. Przed epidemią COVID-19 praca zdalna (definiowana jako telepraca) spostrzegana była jako przywilej, w epidemii stała się w wielu przypadkach przymusem, a obecnie wydaje się być świadomym wyborem.

Analizy dotyczące aktywności ekonomicznej ludności Polski wskazują, że w drugim kwartale 2023 r. ok. 14% (2 366 tys.) wszystkich osób pracujących wykonywało, zwykle lub czasami, swoją pracę w domu, natomiast w formie pracy zdalnej (bez uwzględnienia miejsca jej wykonywania) swoje obowiązki zawodowe wykonywało zwykle lub czasami 7,4% (1 246 tys.) pracowników. Rozpowszechnienie pracy zdalnej zależy m.in. od wieku pracowników: pracę w tej formie zwykle lub czasami świadczyło 9,6% pracujących w wieku 35–44 lat i tylko 3,1% pracujących w wieku 55–64 lat.