Wyrok SN z dnia 14 lutego 2023 r., sygn. II USKP 244/21

Ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed dniem 2 stycznia 1999 r. i pobiera emeryturę wojskową wynoszącą 75% podstawy jej wymiaru obliczoną bez uwzględnienia okresów składkowych i nieskładkowych, z tytułu których jest uprawniony również do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez niego (art. 95 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej w związku z art. 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin).

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący) ‎

SSN Leszek Bielecki (sprawozdawca) ‎

SSN Jarosław Sobutka

w sprawie z wniosku R. T. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Bydgoszczy ‎o podjęcie wypłaty emerytury, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 14 lutego 2023 r., ‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku ‎z dnia 22 września 2020 r., sygn. akt III AUa 1141/20,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Gdańsku do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w Gdańsku III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 22 września 2020 r., III AUa 1141/20 oddalił apelację organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z 11 maja 2020 r., VI U 1356/20, zmieniającego zaskarżoną przez R. T. decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Bydgoszczy z 11 lutego 2020 r. zawieszającą wypłatę emerytury z uwagi na zbieg prawa do więcej niż jednego świadczenia, w ten sposób, że zobowiązał organ rentowy do podjęcia zawieszonej emerytury i jej wypłatę od 1 stycznia 2020 r.

W sprawie tej ustalono, że ubezpieczony (ur. 24 listopada 1950 r.) decyzją z dnia 30 marca 2003 r. uzyskał emeryturę wojskową na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 2022 r., poz. 520 ze zm.; dalej jako „ustawa zaopatrzeniowa”). Procentowy wymiar emerytury przy zachowaniu zasady nieprzekraczania 75% podstawy wymiaru wyniósł 75%, a na powyższy wymiar świadczenia składał się 82,90% z tytułu 31 lat wysługi emerytalnej ustalonej w załączniku do decyzji. Ubezpieczony w okresie od dnia 3 lutego 2003 r. do 29 lutego 2016 r. był zatrudniony w Rejonowym Zarządzie Infrastruktury w B.. W dniu 31 stycznia 2020 r. złożył wniosek o emeryturę przedkładając świadectwa pracy. Decyzją z dnia 11 lutego 2020 r. organ rentowy przyznał mu emeryturę powszechną od dnia 1 stycznia 2020 r., tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek. Podstawę do obliczenia emerytury stanowił art. 25 i 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2022 r., poz. 504 ze zm., dalej jako „ustawa emerytalna”) wysokość emerytury wyniosła 1.489,36 zł. Wyplata przyznanego świadczenia została zawieszona, wobec zbiegu prawa do przyznanej emerytury z prawem do innego świadczenia emerytalnego.