Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 16 marca 2023 r., sygn. III USKP 161/21

Sytuacje opisane w art. 44 ust. 1 pkt 1 oraz pkt 2 lit.a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych są odmienne, gdyż ustanie prawa do świadczenia lub zawieszenie tego prawa jest czym innym niż sposób realizacji jednego świadczenia w sytuacji, w której istnieje prawo do dwóch świadczeń za ten sam okres, a ubezpieczony wybiera świadczenie inne niż to, które zostało już wypłacone. W konsekwencji świadczenie wypłacone w takich okolicznościach nie stanowi świadczenia pobranego nienależnie w rozumieniu art. 48 ust. 1 ustawy. Ponieważ ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych nie normuje kwestii wypłaty pozostających w zbiegu świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego i ubezpieczenia społecznego (art. 41 i nast. regulują wyłącznie wypłatę świadczeń przewidzianych w tej ustawie), przeto - przez jej art. 11 - podlega ona rozstrzygnięciu zgodnie z regułami przewidzianymi w art. 98 ustawy emerytalnej. W myśl ust. 1 tego artykułu, wstrzymanie wypłaty jednego ze świadczeń, o których mowa w art. 95 (a więc także emerytury wojskowej, o której stanowi art. 95 ust. 2), następuje od dnia, od którego przysługuje prawo do wypłaty świadczenia wyższego lub wybranego przez zainteresowanego. Przepis ten jest samoistną podstawą wstrzymania wypłaty pobieranego świadczenia poczynając od dnia podjęcia wypłaty świadczenia korzystniejszego lub wybranego, dopóki zainteresowany - przez złożenie stosownego wniosku - nie dokona wyboru innego świadczenia pozostającego w zbiegu. Sposób rozliczenia kwot świadczeń wypłaconych za okres, za który przysługiwało prawo do świadczenia wyższego lub wybranego, określa art. 98 ust. 3 ustawy emerytalnej, który pobranego w tych okolicznościach świadczenia nie uznaje za nienależne i stąd nie stanowi odrębnej podstawy do żądania jego zwrotu od zainteresowanego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Maciej Pacuda (przewodniczący) ‎

SSN Bohdan Bieniek ‎

SSN Halina Kiryło (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania Z. W. ‎od decyzji Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego we Wrocławiu ‎o zwrot nienależnie pobranego świadczenia i wypłatę emerytury wojskowej, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 marca 2023 r., ‎skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu ‎z dnia 11 grudnia 2019 r., sygn. akt III AUa 1160/19,

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00