Ochrona dla związkowców niebędących pracownikami inna niż dla osób na etacie

Działacz niemający takiego statusu w razie zwolnienia nie zostanie przywrócony do pracy, przysługuje mu jednak odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia z ostatnich sześciu miesięcy zatrudnienia

(...) Szczególna ochrona trwałości stosunku pracy jest jednym z podstawowych praw przysługującym działaczom związkowym mającym na celu zagwarantowanie im niezakłóconego prowadzenia działalności związkowej. Uprawnienie to istnieje od 1991 r., czyli od wejścia w życie ustawy o związkach zawodowych (z 23 maja 1991 r.; Dz.U. z 2019 r. poz. 263; dalej: ustawa o ZZ). Konstrukcja ta ma jednak wiele wad i stanowi w praktyce immunitet dla działaczy związkowych. Niestety, w tym zakresie od lat nic się nie zmieniło. Co więcej, nowelizacja ustawy o ZZ, która od 1 stycznia 2019 r. poszerzyła katalog osób mogących zrzeszać się w związkach zawodowych, jednocześnie rozszerzyła zakres podmiotowy tej ochrony. Obecnie więc szczególna ochrona przed zwolnieniem obejmuje także działaczy związkowych niebędących pracownikami. Jej naruszenie w ich przypadku nie będzie jednak skutkowało przywróceniem do pracy, a jedynie odszkodowaniem.