Jak spółka ma ustalić podstawę opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej

Y spółka z o.o. (podatnik VAT czynny) prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży detalicznej towarów, głównie sprzętu elektronicznego oraz AGD. Spółka sprzedaje towary w sklepach stacjonarnych (placówkach handlowych), a całość sprzedaży ewidencjonuje przy zastosowaniu kas rejestrujących. Oznacza to, że sprzedaż zarówno dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (dalej: konsumenci), jak i dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą oraz klientów niebędących osobami fizycznymi (dalej łącznie: przedsiębiorcy) jest ewidencjonowana na kasach fiskalnych i do każdej takiej transakcji wystawiany jest paragon fiskalny. Przy czym paragony fiskalne wydawane konsumentom nie zawierają NIP nabywcy, natomiast te dokumentujące sprzedaż na rzecz przedsiębiorców zawierają NIP nabywcy (podany przez przedsiębiorcę). W przypadku sprzedaży na rzecz przedsiębiorców, w której kwota należności ogółem nie przekracza 450 zł, spółka do paragonu fiskalnego nie wystawia faktury VAT, ponieważ traktuje go jak fakturę uproszczoną. Natomiast do każdego niebędącego fakturą uproszczoną paragonu fiskalnego z NIP nabywcy, dokumentującego sprzedaż towaru na rzecz przedsiębiorcy, spółka wystawia fakturę. Jeżeli w terminie trzech miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar, konsument zażąda wystawienia faktury do paragonu fiskalnego, to spółka wystawia fakturę VAT bez NIP. Spółka nie otrzymuje zaliczek.

Czy ustalając podstawę opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, spółka jest zobowiązana uwzględnić całość sprzedaży zaewidencjonowanej przy użyciu kas rejestrujących, tj. łączną wielkość sprzedaży dokonanej na rzecz konsumentów i przedsiębiorców, czy tylko sprzedaż na rzecz konsumentów?

Czy spółka musi weryfikować, czy nabycie towarów następuje w związku z prowadzoną przez osoby fizyczne działalnością gospodarczą, np. poprzez żądanie od osoby fizycznej stosownego oświadczenia?