Z widłami na flippera

Zły jest deweloper, bo chciwy, złe państwo, bo nie pomaga. I kto jeszcze?

Współczesna lewica z lewicą przeszłości, która skupiała się na poprawie bytu robotników, ma coraz mniej wspólnego. Dzisiejszą interesują sprawy obyczajowe i klimatyczne, problemy zajmujące wykształconych z miast, nie proletariat. Czasami, jakby próbując zagłuszyć wyrzuty sumienia, lewica nawiązuje do starych dobrych czasów i stara się dostrzec także ekonomiczne problemy trapiące jej współczesny elektorat.

Jej liderzy powtarzają: młodych na mieszkanie nie stać i to nie jest ich wina. A czyja? No i tu – po staremu – lewica ujawnia skłonność do wynajdywania wroga klasowego, na którego można by wysłać rozwścieczony tłum. Wiadomo, że zły jest deweloper, bo chciwy, złe jest państwo, bo nie pomaga. Ostatnio pojawił się nowy szwarccharakter: flipper.

Flipper jest zdaniem lewicy współwinny rosnących cen mieszkań i ich malejącej dostępności do tego stopnia, że należałoby go ukarać dodatkowym podatkiem i obostrzeniami. Projekt ustawy w tej kwestii, zgłoszony przez Partię Razem, przepadł w Sejmie, ale z uwagi na antyflipperską manię może w jakiejś mutacji wrócić.

Dlaczego o tym piszę? Tak. Będę bronił flipperów.

Cwaniak Zandberg

Długo się zastanawiałem, czy warto to robić. Obrona flippingu to droga do pozbycia się części znajomych, skrzynki e-mail zapchanej groźbami i innych nieprzyjemności, których można by nie tylko uniknąć, lecz także zamienić je w pochlebstwa, gdyby dołączyć do chóru krytyków. Cóż łatwiej krytykować niż spekulację? A flipper to spekulant, zaś spekulantami się gardzi, bo są odważniejsi, bystrzejsi, obrotniejsi... – wróć! Wersja lewicowa: bo ich jedynym celem jest wykorzystać dla zysku naszą niewiedzę. Flipperzy to – jak nazwał ich Adrian Zandberg z Razem w jednym z felietonów dla „Super Expressu” – „cwaniaki”, przez których „nie macie mieszkania”.